اهل آرامش!

اهل آرامش!

 اهل آرامش که شدی،آرام آرام درمی یابی که این وادی کوچه بن بست ندارد.

همه کوچه ها به هم راه دارند! ساکنانش همه عاشق به هم و اهل همدلی اند و عاشق زندگی .

آری اهل آرامش که شدی، به آرامی پی می بری که زندگی یک نفس است،که همین لحظه تنفس بکنی!

اهل آرامش که شدی، از گذشته به آرامی عبور می کنی و روح و روانت را با ناملایمات قدیمی آزرده نمی کنی!

ذهن و فکرت را در آینده به پرواز در نمی آوری تا کبوتر جانت به تیر اضطراب و ترس از آینده، زمین گیر شود!

اهل آرامش که شدی، خواهی آموخت که بهترین احساس آدمی عشق ورزی و دوست داشتن دیگران است!

 از شرارت، کینه و مکر و حسادت دلت را تهی و مهیای جذب انوار الهی می سازی! به تدریج آرام و آرام تر می شوی ،

مشتاقانه پیش می روی تا آنجا که بی قید و شرط و بی هیچ توقعی، به حمایت از دیگران می پردازی!

با غم های آن ها متاثر و با شادی هایشان مسرور می شوی!

 اهل آرامش که شدی، حال خوشی پیدا می کنی!

به این نقطه که برسی، آرامش وجودت را فرا می گیرد، آرام تر می شوی!

نه به راحتی می رنجی و نه به آسانی می رنجانی!

گزیده ای از کتاب فیه ما فیه اثر مولانا جلال الدین محمد بلخی

سنجش دروغ گویی و راست گویی با 15 سوال

سنجش دروغ گویی و راست گویی با 15 سوال

 

 

خبرگزاری آریا-

دروغ به عاملی روانی گفته می شود که فردی را وادار به بیان مطالبی خلاف واقعیت ها می کند. آدم دروغ گو در اصل بیماری است که به دلیل مشکلات تربیتی، به ویژه در حریم خانواده خویش در آغاز رشد و سنین کودکی بدین حالت گرفتار شده است.

بعضی ها اسمش را می گذارند «خالی بندی» یا اضافه کردن مقدار کمی پیاز داغ به اصل ماجرا، اما اگر با خودمان صادق باشیم، باید بپذیریم که دروغ، دروغ است، حالا چه درباره قیمت لباس مان یا صفرهای فیش حقوقی مان دروغ بگوییم، چه در جلسه خواستگاری به دروغ چهره دیگری از خودمان به نمایش بگذاریم، یا به دروغ گنجشک رنگی را به جای قناری بفروشیم! البته تأثیر این دروغ ها با یکدیگر قابل مقایسه نیست، بعضی از دروغ ها که در عرف بیشتر به خالی بندی مشهورند، فقط آبروی ما را جلوی دوستان و اقوام می برند؛ چون بالاخره روزی برملا می شوند؛ اما برخی از دروغ ها می تواند زندگی چندین خانواده را نابود کند.
دروغ به عاملی روانی گفته می شود که فردی را وادار به بیان مطالبی خلاف واقعیت ها می کند. آدم دروغ گو در اصل بیماری است که به دلیل مشکلات تربیتی، به ویژه در حریم خانواده خویش در آغاز رشد و سنین کودکی بدین حالت گرفتار شده است. 

انسان ها ذاتا «دروغ گو به دنیا نمی آیند، بلکه عوامل محیطی است که سرانجام، آدمی زاد را به موجودی صادق یا دروغ گو تبدیل می کنند، این که افراد دروغ گو به چند دسته تقسیم می شوند و چگونه می توان به نشانگان دروغ در آن ها پی برد، بحث جالب وجذابی است. گاهی انسان ها اتفاقی و از سر ناچاری دروغ می گویند و معمولا چنین دروغ گویانی هنگام بیان مطالب غیرواقع، دستپاچه شده و نشانه های فیزیکی آشکاری را بروز می دهند.
مواقعی هست که آدمی زاد، بنا بر عادت های نادرست دروغ می گوید و هر چند چنین افرادی از سر عادت و روزمرگی دروغ می گویند، با بررسی تناقض کلامی آنان، به راحتی می شود به دروغ شان پی برد. 

زمان هایی هست که برخی افراد، از روی تعمد و سوابق دروغ به گونه ای ماهرانه و حرف های دروغ می گویند. این افراد به دلیل تکرار دروغ، در اصل مهارت شبیه سازی حق و باطل یا به عبارتی ترکیب واقعیت های غیرمرتبط با باطل مدنظر خویش را پیدا می کنند. دروغ گویان حرفه ای و باسابقه، نهایت تلاش خویش را می کنند تا باکمترین نشانه های فیزیکی، بیان غیرواقعی خویش را مطرح کنند؛ بنابراین، چنین دروغ گویانی در نگاه اول، خونسرد به نظر آمده و با اعتماد به نفس خاصی، مطالب دروغ خویش را بیان می کنند. هرچند دروغ گویان حرفه ای و باسابقه، تلاش می کنند، هنگام طرح مطالب غیرواقعی خود را خونسرد نشان دهند، ولی با تداوم رفتارهای اجتماعی متفاوت از طرف آن ها و دقت در حرکات ماهیچه ای صورت آن ها و خنده های تقلبی شان، به راحتی قابل تشخیص برای کارشناسان و افراد آگاه در حوزه رواشناسی خواهند بود.
در میان تیپ های گوناگون دروغ گو، دروغ گویان حرفه ای، بیشترین لطمات را بر محیط اجتماعی وارد آورده و به دلیل خصلت تعمد در بیان ماهرانه مطالب غیر واقع، صدمات جبران ناپذیری بر اجتماع وارد می کنند. دروغ گویان حرفه ای، تصورشان این است که با تکرار ماهرانه مطالب غیر واقعی، امکانی برای خودنمایی و جلب توجه خواهند یافت، به گونه ای که با خرید زمان از فرصت های ممکن در راستای توجیه افکار عمومی بهره برداری کرده و در نتیجه به خواسته درونی خویش خواهند رسید. چون عاملی روانی یا اجتماعی مهمی، نگرش دروغ گویان حرفه ای را نادرست کرده است، پس قدرت بازدارندگی اخلاقی که در روانشناسی از آن به عنوان سوپر ایگو یا وجدان یاد می شود، در چنین افرادی ضعیف و بیمار پرورش می یابد؛ یعنی دروغ گویان حرفه ای در اصل باوری به حساب و کتاب فرادنیوی نداشته و همه تلاششان را معطوف به اهداف مادی می کنند.
دروغ گویان حرفه ای به دلیل خلأهای روانی و اجتماعی مهمی که داشته اند، از هوش و تخصص خویش تنها و تنها در راستای عوام فریبی و در نتیجه جلب توجه دیگران بهره برداری می کنند و به دلیل همین انگیزه سیر ناشدنی، برای تظاهرسازی های مشابه با حق مهارت های بالایی به دست می آورند؛ بنابراین، اگر چنین دروغ گویانی بر سرنوشت دیگران چیره شوند، مسیر رشد اخلاقی آن ها را نیز به بی راهه هدایت می کنند.


البته در این مطلب قصد نداریم به آثار دروغ گویی اشاره کنیم ،بلکه فقط با طرح 15 سوال می خواهیم به شما کمک کنیم که میزان راست گویی و صداقت خود را بسنجید تا اگر این رفتار پسندیده در شما کم رنگ است، انگیزه ای برای تقویت آن ایجاد شود.

شما جزو کدام گروه هستید؟

می دانیم که انسان ذاتاً دروغ گو به دنیا نمی آید، بلکه این خود اوست که در مواجهه با عوامل محیطی انتخاب می کند که راست بگوید یا خیر! دروغ گوها تیپ های گوناگونی دارند. 

عده ای وقتی دروغ می گویند به شدت دستپاچه می شوند و هر کسی با هر ضریب هوشی متوجه دروغ گفتن آن ها می شود. فقط کافی است چشم هایش ضعیف نباشد و کوررنگی نداشته باشد تا بتواند عرق روی پیشانی و سرخی گوش های آدم دروغ گو را ببیند، اما در مقابل دروغ گوهای حرفه ای هم داریم. آدم هایی که آن چنان با مهارت، یک مسئله غیرواقعی را واقعی جلوه می دهند که نه تنها دستگاه های دروغ سنج پیش آن ها لنگ می اندازد، بلکه خودشان هم دروغ خود را باور می کنند! و صد البته در میان ما افرادی هستند که به شدت درستکار، صادق و شریف هستند که حاضرند منافع خود را فدای راست گویی کنند.

حالا اگر دوست دارید بدانید جزو کدام دسته از این گروه‌ها هستید، لطفاً صادقانه به این 15 سوال پاسخ دهید:

عبارت: بلی،  خیر،  نمی دانم

1) آیا گاه و بیگاه دروغ مصلحتی می گویید؟
2) آیا تا به حال چیزی کش رفته اید؟
3) آیا تا به حال خودتان را به تمارض زده و مرخصی استعلاجی گرفته اید؟
4) آیا تا به حال برای بالا بردن فروش تولیدات محل کارتان ، به دروغ گویی متوسل شده اید؟
5) آیا طوری رفتار می کنید که دیگران شما را ثروتمندتر از آنچه هستید، در نظر بگیرند؟
6) اگر بدانید که یکی از دوستان تان دروغ می گوید، آیا از او حمایت می کنید؟
7) آیا حاضرید دوست تان بابت کار خلافی که شما مرتکب شده اید، اشتباهاً مورد تنبیه و مجازات قرار گیرد؟
8) اگر در پارکینگ عمومی ، به طور کاملاً اتفاقی به خودرویی خسارت وارد کردید، آیا بدون پرداخت خسارت محل را ترک می کنید؟
9) اگر در خیابان یا اماکن عمومی ، کیفی پر از پول پیدا کنید، آیا از تحویل آن به کلانتری یا ماموران پلیس خودداری می کنید (کیف را برای خودتان برمی دارید؟)
10) اگر کارمند بانک ، اشتباهاً پولی را به حساب شما واریز کند، آیا آن را نگه می دارید و پس نمی دهید؟
11) آیا تاکنون از پرداخت هرگونه مالیاتی در رفته اید؟
12) اگر در محل کارتان ، متوجه شوید که یکی از همکاران به نوعی اختلاس یا کم کاری می کند، آیا از در جریان گذاشتن مافوق تان خودداری می کنید؟
13) اگر مغازه داری ، هنگام پس دادن پول تان ، زیادی برگرداند، آیا مبلغ اضافی را برای خودتان برمی دارید؟
14) اگر شیشه ای را بشکنید، آیا از پرداخت خسارت آن خودداری می کنید؟
15) آیا از کنار تابلوها و علائم هشداردهنده در اماکن عمومی ، مثل «وارد محوطه چمن نشوید»، بی اعتنا عبور می کنید؟

نحوه محاسبه امتیاز آزمون:

به ازای هر پاسخ «خیر» 2 امتیاز و به ازای هر پاسخ «نمی دانم» یک امتیاز برای خود در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که پاسخ «بلی» امتیازی ندارد. 

حالا کافی است مجموع امتیازات خود را که عددی بین صفر و 30 خواهد بود به دست آورید:

-امتیاز بین 26 تا 30: نمایانگر آن است که فردی به شدت و به حد افراط درستکار، صادق، شریف، روراست و راست گو و پاک دست هستید. 

- امتیاز بین 22 تا 25: نمایانگر آن است که فردی کاملا درستکار، صادق، شریف، روراست و راست گو هستید. 

- امتیاز بین 18 تا 21: نمایانگر آن است که فردی بالای متوسط هستید. 

- امتیاز بین 13 تا 17: نمایانگر آن است که فردی میانه حال و متوسط هستید. 

- امتیاز بین 9 تا 12: نمایانگر آن است که فردی هستید تا حدی حقه باز متقلب و فریبکار.
- امتیاز بین 5 تا 8: نمایانگر آن است که فردی حقه باز، متقلب و فریبکار هستید.

- امتیاز بین 0 تا 4: نمایانگر آن است که فردی به شدت حقه باز، متقلب و فریبکار هستید.

کارهایی که نباید با گوشی هوشمند خود بکنید!

کارهایی که نباید با گوشی هوشمند خود بکنید!

 

خبرگزاری آریا-

گوشی های هوشمند این روزها برای هر فرد، یکی از مهم ترین و ارزشمندترین ابزارها تلقی می شوند و در نتیجه هر گونه آسیب رسیدن به آن ها می تواند خسارت های مادی و به ویژه معنوی زیادی داشته باشد؛ لذا توصیه ما به شما این است که عدم انجام این کارها با گوشی هوشمند خود را همواره مد نظر داشته باشید.

البته در مورد برخی از توصیه های زیر، بحث و مجادلاتی در جریان است و برخی کارشناسان در خصوص برخی نکات نظرات متفاوتی دارند؛ اما آنچه در ادامه می آید، توصیه های کارشناسی عمومی و عرفی پذیرفته شده در مورد صیانت و حفاظت هرچه بهتر و مطمئن تر از گوشی های هوشمند است. توصیه ها بر این است که تا حد ممکن از انجام کارهای زیر در مورد گوشی هوشمند خود خودداری کنید.

استفاده از ساعت گوشی هوشمند باعث کاهش عمر گوشی هوشمند می شود.

1- خاموش نکردن گوشی
کارشناسان بر این باورند، برای جلوگیری از استهلاک شدید گوشی هوشمند به ویژه در خصوص باتری آن باید حداقل هر یک هفته یک بار آن را خاموش کنید، زیرا روشن بودن گوشی به شکل مداوم منجر به تحت فشار بودن شدید باتری خواهد شد. در نتیجه بهتر است، به جای کوک کردن ساعت گوشی هوشمند خود، یک ساعت زنگ دار بخرید و در طول شب و هنگام خواب به هوشمند خود استراحت دهید.

 2- روشن گذاشتن WiFi و بلوتوث به شکل مداوم
هنگامی که بدون هیچ استفاده موردی، WiFi یا بلوتوث یا هر دو آن ها در گوشی هوشمند فعال و روشن باشد، عملا انرژی گوشی به شکلی بی مورد هدر می رود. متأسفانه اغلب کاربران حتی در زمانی که خارج از منزل یا محل کار هستند و عملا به اینترنت دسترسی ندارند، WiFi گوشی خود را روشن می گذارند که مصرف باتری را به شدت افزایش می دهد. بهترین کار عادت به خاموش کردن WiFi در مواقع غیر ضروری یا استفاده از نرم افزارهای مخصوص به این کار است.

 3- استفاده از گوشی در آب و هوای نامناسب
گوشی هوشمند شما برای کار با یک دمای خاص طراحی شده و چنانچه در آب و هوایی بیش از اندازه سرد یا گرم قرار بگیرد، منجر به خالی شدن سریع باتری یا حتی خاموش شدن ناگهانی آن خواهد شد. این دما بین 0 تا 32 درجه سانتی گراد است. در چنین شرایطی بهترین کار خاموش کردن گوشی یا نگه داشتن آن در جیب لباس است تا از آسیب به باتری یا گوشی به شکل کلی اجتناب شود.

4- شارژ کردن هوشمند در تمام طول شب
معمولا بسیاری از ما کاربران عادت داریم گوشی هوشمند خود را در شب و هنگام خواب به شارژ بزنیم تا صبح با باتری پر از آن استفاده کنیم. اما برخی کارشناسان بر این نظر هستند که این کار اساسا ایده خوبی نیست. هرچند این موضوع یکی از آن موضوعات جنجالی است که هنوز بر سر صحت آن توافقی صورت نگرفته، گفته می شود، این کار منجر به آسیب باتری در بلند مدت می شود. برخی کارشناسان بر این باور هستند که بهترین زمان برای کشیدن گوشی از شارژ، قبل از رسیدن به 100 درصد است، زیرا باقی ماندن در شارژ بعد از پر شدن باتری به مرور زمان منجر به کاهش ظرفیت آن می شود.

5- شارژ بیش از اندازه یا خالی کردن کامل باتری
«شان بروسکی» مشاور ارشد یکی از شرکت های سازنده تجهیزات شارژ به نام Farbe Technik معتقد است، باتری های از نوع Lithium-ion یعنی باتری هایی که در گوشی های هوشمند هم استفاده می شوند، بهترین کارایی خود را در بازه 50 تا 80 درصد شارژ دارند. خالی شدن کامل باتری هوشمند منجر به وارد شدن آن به حالت دشارژ عمیق می شود که خود منجر به آن می گردد که یون های باتری قادر به ذخیره شارژ نباشند. در واقع اپل بر این عقیده است که باید با باتری ها همانند رویه های تغذیه رفتار کرد. همان طور که هیچ انسانی نباید بیش از اندازه یا کمتر از حد نیاز غذا بخورد، این موضوع در مورد باتری های Lithium-ion هم صادق است.

6- استفاده از شارژهای متفرقه یا مربوط به گوشی های دیگر
هر باتری شارژر مخصوص خود با ولتاژ تعریف شده را دارد و بر اساس ظرفیت باتری و نوع آن این شارژر متفاوت است. در نتیجه استفاده از شارژرهای متفرقه هرچند می تواند منجر به شارژ شدن هوشمند شما باشد، در عین حال می تواند آسیب جدی به گوشی یا باتری آن نیز وارد کند. بهتر است پیش از استفاده از یک شارژر متفرقه، از همخوانی آن با باتری هوشمند ـ با استفاده از اطلاعات قبلی در مورد شارژر مخصوص گوشی خود ـ مطمئن شوید.

7- تمیز نکردن گوشی
گوشی های هوشمند منبعی از ویروس ها و آلودگی ها هستند. برای آن که از این موضوع مطمئن شوید، کافی است بدانید وب سایت Mashable گزارش داده که ظرف غذای حیوانات و دستشویی ها جرم و آلودگی کمتری در هر اینچ مربع نسبت به گوشی هوشمند دارند! در نتیجه بهتر است هر چند وقت یک بار به فکر تمیز کردن گوشی هوشمند خود و ضد عفونی کردن آن با اسپری های مخصوص باشید. استفاده با احتیاط از یک سوزن یا خلال دندان برای پاک کردن اجرام از حاشیه های گوشی نیز مناسب است.
 

روشن گذاشتن WiFi و بلوتوث باعث کاهش سریع باتری می شود.

8- عدم استفاده از گذرواژه بر هوشمند
البته این موضوعی است که بارها در مورد آن هشدار داده شده و اکنون نیز بسیاری از کاربران از الگو یا گذرواژه برای حفاظت ابتدایی از گوشی هوشمند خود استفاده می کنند. این توصیه برای آن دسته از کاربرانی است که بنا به هر دلیل از جمله تنبلی گوشی خود را بدون هیچ گذرواژه یا مکانیزم حفاظتی رها کرده اند. همچنین باید توجه داشت که استفاده از گذرواژه به نسبت با استفاده از الگو ضریب امنیتی فوق العاده بیشتری را در اختیار کاربر قرار می دهد، لذا توصیه این است که تا حد امکان به جای استفاده از الگو از گذرواژه بر روی هوشمند خود استفاده کنید.

9- اجازه به برنامه برای دسترسی به اطلاعات موقعیت جغرافیایی
نرم افزارهایی مانند نقشه ها و مسیریاب ها برای آن که به درستی کار کنند، نیازمند دسترسی به اطلاعات مکان جغرافیایی شما یا همان Location Service هستند. همچنین این برنامه ها هر زمان که نیاز به استفاده از این ابزار داشته باشند، شما را در جریان قرار می دهند. سایر برنامه ها اما نیازی به دسترسی به این امکان ندارند و اگر هر برنامه متفرقه ای نیاز به این دسترسی داشت، بهترین حالت این است که به آن شک کنید. در نتیجه بهتر است برای سایر برنامه های غیر متفرقه، Location را خاموش کنید.

10 ـ فعال کردن اعلان یا Notification برای هر یک از برنامه ها
اعلان ها صرف نظر از آن که مدام گوشی شما را به صدا درمی آورند، نیاز به برقراری ارتباط مخابراتی یا اینترنتی مداوم دارند. نتیجه این موضوع نیز کاهش سریع ذخیره باتری است. در نتیجه بهترین راه برای رهایی از مزاحمت های بی مورد و نجات ذخیره باتری غیر فعال کردن اعلان های غیر ضروری در تنظیمات گوشی هوشمند است.
منبع:tabnak.ir

موفقیت

موفقیت

اولین گام موفقیت
این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحمل کنی.
دومین گام موفقیت
این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحسین کنی.  
سومین گام موفقیت
این است که بتوانی موفقیت دیگران را تقلید کنی.
آخرین گام موفقیت
این است که بتوانی به شیوه خودت موفق شوی .

ماه را نشانه بگیرید، اگر به هدف نزنید، حتماً یکی از ستاره ها را خواهید زد.