پسر 9ساله ای که اشک قاضی را درآورد
اوایل خرداد «فرزاد»- 9 ساله- با همراهی مددکار سازمان بهزیستی تهران به مجتمع قضایی ونک رفته بود تا مادرش را بعد از 7 سال ببیند.
مادر فرزاد:
▪️فقط
16 سال داشتم که به زور شوهرم دادند. یک بار که به سفر زیارتی مشهد رفته
بودیم، احمد مرا با خانواده‌ام دید و همان جا خواستگاری کرد.
شوهرم اوایل خیلی هوایم را داشت، اما دو سال نشده توسط دوستانش معتاد شد.
احمد هر روز کتکم می‌زد. تا این که با کمک ریش سفیدهای فامیل‌شان توانستم
طلاق بگیرم. اما بچه دو ساله‌ام را گرفتند و خودم را از خانه بیرون کردند.
در مشهد کسی را نداشتم. به همین خاطر ناچار شدم به شهر خودمان برگردم و یک
سال نشده دوباره شوهر کردم تا سربار خانواده‌ام نباشم. حالا دو تا بچه از
شوهر دومم دارم. خدا را شکر مرد خوبی است و تا شنید که بچه‌ام را به
بهزیستی سپرده‌اند، گفت برویم بچه را بیاوریم پیش خودمان. خدا خیرش بدهد.
خانم مددکار:
▪️طبق
پرونده موجود، پدر فرزاد معتاد بوده و 7 سال پیش بچه را با خودش به تهران
آورده، اما در یکی از طرح‌های جمع‌آوری معتادان فرزاد را به بهزیستی تحویل
داده‌اند. همکاران ما می‌دانسته‌اند که این بچه خانواده دارد و خوشبختانه
با پیگیری زیاد ابتدا خانواده پدری کودک پیدا شد، اما آن ها شرایط مناسب
برای نگهداری فرزاد را نداشتند و از همان طریق مادرش را در یکی از
شهرستان‌های بخش مرکزی پیدا کردیم که حالا اینجا در حضور شماست.
فرزاد:
▪️«خیلی
خوشحالم. چند بار خواب مادرم را دیده بودم. هر بار یک نقاشی می‌کشیدم و به
دیوار نمازخانه مدرسه‌مان می‌چسباندم تا خدا آن را ببیند و مادرم را برایم
پیدا کند.» قاضی با شنیدن این حرف سرش را پایین انداخت، نم اشکش را با
دستمال خشک کرد و بعد برای فرزاد دست تکان داد وگفت: «ان شاءلله موفق و
سلامت باشی».
@iranfnews
ادای زندگی کردن!!
یکی از بازیکنان تیم والیبال آمریکا، از خبرنگاری ایرانی که می خواست با او سلفی بگیرد، پرسید:
اینجا
همه چرا آیفون دارند؟ هر جا می رویم وقتی با ما عکس می گیرند، همه آیفون
های مدل بالا در دست دارند، چقدر آیفون اینجا طرفدار دارد، نکند کارخانه
آیفون در ایران است!
باید به ایشون گفت :
نه تنها کارخانه آیفون، که کارخانه پورشه و بنز و مازراتی هم در ایران است !!
اصلا تمام برندهای بزرگ دنیا در ایران تولید می شود !
اما
اشتباه نکنید، ما ثروتمند نیستیم، ما فقیران پولداری هستیم که از شدت مصرف
گرایی افسار گسیخته و اشرافیت دروغین، در حال ترکیدنیم..
ما به هر قیمتی باید با کلاس باشیم !
ما پنج نفری تو آپارتمان شصت متری تو هم می لولیم، اما توی آشپزخانه پنج متریمون یخچال ساید بای ساید داریم !!
ما در تمام سال ، بیست هزارتومن خرج کتاب نمی کنیم، اما پنج میلیون تومن برای تلویزیون ال ای دی پول می دهیم !!
ما در روز ده دقیقه پیاده روی نمی کنیم، اما یه تردمیل آخرین مدل گوشه خانه مان خاک می خورد !
ما خودمان نیستیم !!
یک کپی دست چندم از دیگرانیم !!
ما حالمان خوب نیست !
و هرچی درونمان داغون تر و خراب تر و افسرده تر می شود،
بیرونمان شیک تر و خوشگل تر و با کلاس تر !
هرچی غم هایمان بیشتر می شود، سرخاب و سفیداب صورتمان بیشتر می شود !
ما شبیه هدیه ی ارزان قیمتی هستیم که یک کاغذ کادوی شیک و رنگارنگ، به دورش کشیده شده است...
یک حباب بزرگ پر شده از هیچ!
و ما امروزه زندگی نمی کنیم، ادای زندگی کردن را در میاریم!!
هشت سطح آگاهی
*************
در سطح اول آگاهی، شخصی که عملی اشتباه را انجام می دهد، اصرار دارد که عمل او درست بوده و دیگران را محکوم می کند. این شخص به خاطر اعتقاد عمیق برای انجام عمل اشتباه خود از هیچ کاری پروا نداشته و دست به انجام هر کاری می زند تا عملش را به کرسی نشاند.
در دومین سطح آگاهی، شخص پس از انجام عمل اشتباه خود، پی به اشتباه خود برده و از درون احساس پشیمانی می کند، ولی این پشیمانی را بروز نمی دهد.
در سومین سطح آگاهی، شخص در حین انجام عمل اشتباه خود، پی به اشتباه خود برده و دیگر آن را ادامه نمی دهد. شخص قادر به کنترل احساسات و افکار خود می باشد.
در چهارمین سطح آگاهی، شخص قبل از انجام عملی اشتباه متوجه آن عمل شده و آن را انجام نمی دهد.
در پنجمین سطح آگاهی، شخص خود عمل اشتباهی انجام نمی دهد، ولی اعمال اشتباه دیگران موجب آزار و خشم او می شود.
در ششمین سطح آگاهی، شخص عمل اشتباهی انجام نمی دهد و با دیدن اعمال اشتباه دیگران احساس ترحم و دلسوزی نسبت به آن ها می کند.
در سطح آگاهی هفتم، شخص عمل اشتباهی انجام نمی دهد و دیگران را قضاوت نمی کند.
سطح آگاهی هشتم همان عشق است.
نکته: حالا شما در کدام سطح آگاهی هستید؟