دانستنی های زندگی

دانستنی های تغذیه،خانه داری،روان شناسی،زناشویی ،تربیتی ،علمی و....

دانستنی های زندگی

دانستنی های تغذیه،خانه داری،روان شناسی،زناشویی ،تربیتی ،علمی و....

فرزند خود را پیکاسو کنید!

 


 رنگ آمیزی راه بسیار خوبی برای بروز خلاقیت بچه هاست. بهتر است والدین این اجازه را به کودکان بدهند که روش های مختلف رنگ آمیزی را امتحان کنند.

در اینجا به چند مورد از رنگ آمیزی ها اشاره می کنیم.

رنگ آمیزی برجسته با نخ

* کاسه

* رنگ لعابی، مایع

* نشاسته مایع

*نخ

*کاغذ

برای این فعالیت، رنگ مایع را با نشاسته مایع، به مقدار مساوی، در کاسه مخلوط کنید. مقداری نخ در مایع فرو کنید، بعد آن ‏را روی کاغذ بیندازید. وقتی نقاشی خشک شد، نشاسته باعث می ‏شود نخ روی کاغذ بچسبد.

رنگ آمیزی قطره‏ ای

* کاغذ یا پاکت کاغذی قهوه ‏ای، بریده و باز شده

*رنگ لعابی، مایع

* قطره ‏چکان، قاشق یا نی

از کودک بخواهید با قطره‏ چکان، قاشق یا نی، رنگ لعابی مایع را روی یک برگه بزرگ کاغذ یا پاکت کاغذیِ باز شده بریزد. کاغذ را در جهات مختلف کج کنید تا طرحی درست شود. رنگ دیگری را با قطره ‏چکان بچکانید و کاغذ را کج کنید. حاصل کار جالب است.

رنگ آمیزی با هوا

* کاغذ

* رنگ لعابی

*  قطره ‏چکان، قاشق یا نی

* شیشه خالی اسپری (یا تلمبه دوچرخه)

*از کودک بخواهید کمی رنگ روی یک قطعه کاغذ بریزد و با پمپاژ کردن هوا به وسیله شیشه خالی اسپری، رنگ را بپراکند. با فوت کردن از داخل یک لوله یا نیِ پهنِ پلاستیکی هم می ‏تواند این کار را بکند. اگر خواستید، رنگ دوم و سوم هم بیفزاید. همچنین می توانید انواع مختلف کاغذ را برای نتایج متفاوت، امتحان کنید.

رنگ آمیزی با حباب

 * روزنامه

 * مایع ظرف شویی

 * ظرف کم عمق

 *رنگ لعابی

 * نی

  کاغذ کاردستی یا کاغذهای دیگر

سطح کار کودک را با روزنامه بپوشانید. یک چهارم فنجان مایع ظرف شویی داخل ظرف کم عمقی بریزید. اگر از رنگ لعابی پودری استفاده می ‏کنید، کمی از آن‏ را در آب کم حل کنید. ترکیب رنگ یا رنگ لعابی مایع را به مایع ظرف شویی بیفزایید تا رنگ غلیظ شود. یک طرف نی را داخل رنگ کنید و فوت کنید تا حباب های رنگی در لبه‏ های ظرف تشکیل شود. به آرامی یک قطعه کاغذ کاردستی یا کاغذ دیگری، بالای حباب ها بگذارید و نگه دارید تا چند حباب بترکد. این کار را با رنگ ‏های مختلف و در صورت نیاز با حباب های بیشتر ادامه دهید. برای این ‏که یک کارت تبریک منحصربه فرد بسازید، یک قطعه کاغذ کاردستی را تا کنید. وقتی خشک شد، کودک می تواند روی آن نقاشی بیفزاید و اسم خود را امضا کند.

  فرزند خود را پیکاسو کنید!

 

 رنگ آمیزی با شابلون

*  مقوای نازک

*  قیچی

* کاغذ

*  نوارچسب

*اسفنج یا قلم مو

* رنگ لعابی، مایع

یک طرح یا حرف یا شکل حیوان را روی مقوای نازک بکشید. دورتادور شکل را ببُرید تا شابلون درست شود و آن‏ را روی یک ورق کاغذ بچسبانید. به کودک نشان دهید چگونه اسفنج یا قلم مو را در رنگ لعابی مایع بزند و داخل شابلون را با رنگ پُر کند. وقتی تمام شد، چسب را بکَنید، شابلون را بردارید و طرح را ببینید.

رنگ آمیزی با اسپری

*روزنامه

*کاغذ یا پاکت کاغذی قهوه ‏ای، بازشده

* رنگ لعابی، مایع

*افشانه

برای این فعالیت بهتراست محیط را خوب آماده کنید. روزنامه‏ های زیاد روی زمین پهن کنید و از نزدیک نظارت داشته باشید. تعدادی کاغذ یا پاکت کاغذیِ بازشده روی روزنامه‏ ها بگذارید. کمی رنگ رقیق، داخل افشانه بریزید و بگذارید کودک تان آن ‏را روی کاغذ بپاشد. از چند رنگ مختلف استفاده کنید و وقتی کاغذ خشک شد، یک کاغذ کادوی عالی خواهید داشت.

رنگ آمیزی با بادکنک

*بادکنک در اندازه‏ های مختلف

*رنگ لعابی، مایع

*کاغذ

بادکنک‏ ها را باد کرده و ببندید. سرِ گره خورده را بگیرید و بادکنک را داخل رنگ لعابی مایع فروکنید و با آن روی یک ورق کاغذ لکه بیندازید. حاصل کار را می توانید روی دیوار به نمایش بگذارید یا به‏ عنوان یک کاغذ کادوی منحصربه فرد استفاده کنید.

رنگ آمیزی با پا ها

*روزنامه

*کاغذ مخصوص رنگ انگشتی (یا هر کاغذی که رطوبت از آن عبور نکند)

*رنگ لعابی یا رنگ انگشتی، مایع

*آب گرم و ماده شوینده درون سطل

*حوله

* چکمه‏ های لاستیکی یا کفش تنیس (اختیاری)

کف اتاق را با روزنامه بپوشانید، بعد روی روزنامه‏ ها، ورقه‏ های بزرگ کاغذِ رنگ انگشتی پهن کنید، طرف براق را رو بگذارید. یک چهارم فنجان رنگ لعابی یا رنگ انگشتیِ مایع روی کاغذ بریزید. کودک را تشویق کنید پابرهنه در رنگ راه برود، پا بکوبد و سُر بخورد تا طرح ‏هایی متفاوت ایجادکند. یک سطل آب گرم صابونی و یک حوله برای تمیز کردن آماده کنید. برای تنوع، از کودک بخواهید چکمه لاستیکی یا کفش تنیس بپوشد.

رنگ آمیزی با تیله

*تیله

*رنگ لعابی، مایع

*کاغذ

*جعبه صاف

یک قطعه کاغذ را داخل جعبه‏ ای صاف بگذارید. (مثل جعبه بیسکویت) از کودک بخواهید تیله‏ ها را در رنگ ‏های مختلف رنگ لعابی مایع بیندازد، بعد آن ها را داخل جعبه بیندازد و بغلتاند یا چند قطره رنگ روی کاغذ بریزید تا کودک تیله‏ ها را روی رنگ بغلتاند.

رنگ آمیزی با قطره ‏چکان

* قطره‏چکان

* رنگ لعابی، مایع

* کاغذ

به کودک یاد دهید چگونه با قطره ‏چکان، کمی رنگ لعابی مایع روی کاغذ بریزد تا تصویری بکشد. اگر خواستید، از رنگ‏ های مختلف استفاده کنید و نقاشی را وقتی خشک شد، حتما به نمایش بگذارید.

رنگ آمیزی با خلال دندان

*خلال دندان

* رنگ لعابی، مایع

*کاغذ

*چسب مایع

به کودک چند خلال دندان بدهید تا در رنگ لعابی مایع بزند و از آن ها مثل قلم مو استفاده کند. وقتی نقاشی خشک شد، او می تواند خلال ها را روی نقاشی بچسباند تا یک اثر سه بعدی به دست آید.

 

منبع:شهرزاد

 

مکانیزم اثر تشویق


 ‌مکانیزم اثر تشویق



✳️در سال ۱۹۹۸ دانشگاه استنفورد مقاله‌ای منتشر کرد که در آن Mueller و Dweck به بررسی «مکانیزم اثر تشویق» بر کارآیی  پرداخته بودند.

✳️نتایج این تحقیق، نگرش به شیوه‌ی «انگیزش»  در کار، آموزش و یادگیری سازمانی را تغییر داد.

✳️در این تحقیق جامعه هدف به سه گروه مختلف تقسیم می‌شدند و در هر گروه، زمانی که فرد در حل یک مسئله موفق می‌شد، به شیوه‌ی متفاوتی تشویق می‌شدند.

✳️شیوه‌ی اول، این بود که به آن ها می‌گفتند: 

«آفرین. تو خیلی تیزهوش هستی».

✳️در روش دوم زمانی که مسئله حل می‌شد، می‌گفتند: 

«آفرین. مسئله را خوب حل کردی»! 

و زمانی که مسئله نادرست حل می‌شد، می‌گفتند:

«نه! مسئله را اشتباه حل کردی».

✳️در سومین روش، به عنوان تشویق گفته می‌شد: 

«آفرین. تو تلاش خودت را کردی».
این آزمایش بارها و در شرایط مختلف تکرار شد و نتیجه بسیار جالب بود.

✳️‌ کسانی که به عنوان تشویق از «استعداد و تیز‌هوشی» آن ها تعریف می‌شد، به تدریج توانمندی «حل مسئله‌» آن ها کاهش یافت. همین طور در صورتی که در حل یک مسئله با شکست مواجه می‌شدند، توانایی آن ها در حل مسائل بعدی نیز تحت الشعاع قرار می‌گرفت. اما بهترین نتیجه زمانی حاصل شد که همواره در تشویق، از «میزان تلاش» دانش آموز صحبت می‌شد.
 
✳️مولر درباره‌ی دلیل تاثیر منفی تعریف از «هوش» بر روی کارایی و عملکرد انسان ها می‌نویسد:  

«ما هرگز همیشه برنده نیستیم. همیشه مشکلاتی وجود دارند که حل نمی‌شوند و نبردهایی هستند که در آن ها شکست می‌خوریم. آن کس که احساس کند موفقیت‌اش ناشی از هوش بالاست، پس از هر بار شکست، اعتماد به نفس و باور خود را کمی از دست خواهد داد. اما آن کس که احساس می‌کند موفقیت‌اش ناشی از تلاش است، هر موفقیت به او انرژی بیشتر می‌دهد و هر شکست به او یادآوری می‌کند که باید تلاش خود را انجام دهد.

روش های طبیعی موثر برای تسکین سردرد

روش های طبیعی موثر برای تسکین سردرد

استرس کاری و کم خوابی باعث بروز سردرد می شود و بیشتر ما برای رفع آن مسکن مصرف می کنیم. بعضی از مسکن ها که ترکیبی از آسپرین، استامینوفن و کافئین است، برای افرادی که اختلال خون ریزی، آسم، زخم معده، ناراحتی کلیوی یا کبدی دارند ممکن است خطرساز باشد. مصرف مسکن تنها یک راه حل است و راه های دیگری نیز برای رهایی از سردرد وجود دارد که در این مطلب به نقل از «Readers Digest» به ذکر آن می پردازیم.

ماساژ: با حرکت های چرخشی، وسط شست و انگشت اشاره را برای چند دقیقه ماساژ دهید، سپس این کار را برای دست دیگر انجام دهید تا درد آرام شود. این قسمت از دست به قسمتی از مغز مربوط می شود که با سردرد ارتباط دارد.

پا را در آب گرم و سرد قرار دهید: شاید باور نکنید، اما قرار دادن پا در آب گرم و سپس آب سرد سردرد را کم خواهد کرد. با این کار فشار رگ های خون در سر کاهش پیدا می کند. برای سردردهای خیلی شدید، کمی پودر خردل به آب اضافه کنید.

کمپرس: برای سردردهای تنشی، کمپرس گرم روی پیشانی یا پشت گردن قرار دهید. پس از کمپرس گرم ، روی پیشانی کمپرس سرد بگذارید. سرما رگ های خونی را منقبض و فشار روی اعصاب را متوقف می کند.

جایگزین کمپرس سرد: دست ها را به مدتی که می توانید در آب یخ قرار دهید و به طور منظم مشت خود را باز و بسته کنید. این عمل همانند استفاده از بسته یخ روی سر موثر است و رگ های خون گشاد شده را باریک می کند.

قهوه مصرف کنید: کافئین موجود در قهوه ورم رگ های خون را کاهش می دهد و در نتیجه سردرد تسکین می یابد. به همین علت است که کافئین در برخی از مسکن های قوی موجود است.

سر خود را ببندید: روسری را دور سر ببندید سپس در نقطه ای از سر که احساس فشار می کنید روسری را فشار دهید. با کاهش یافتن جریان خون در آن نقطه، درد تسکین پیدا می کند. برای اثربخشی سریع تر می توانید روسری را به سرکه آغشته کنید.

از رایحه استفاده کنید: بعضی از روغن های طبیعی به ویژه اسطوخودوس می تواند سردرد شما را کاهش دهد. به آرامی مقداری روغن به پیشانی و گیجگاه بمالید و دراز بکشید. برای تسکین درد به یک اتاق خنک، تاریک و آرام بروید.

روغن نعناع: منتول موجود در روغن نعناع سردرد را تسکین می دهد. بوی آن ابتدا تحریک کننده است، سپس عصب ها را آرام می کند.

اگر دستگاه بخور دارید، ۷ قطره روغن اسطوخودوس و ۳ قطره روغن نعناع در آن بریزید و استنشاق کنید. یا این که چند قطره روغن نعناع روی دستمال کاغذی بریزید و استنشاق کنید. می توانید ۲ کیسه چای نعناع کمی مرطوب شده را روی چشم های بسته و سپس روی پیشانی قرار دهید.

آب زنجبیل : در زمان قدیم از این گیاه ضدالتهابی برای رفع سردرد استفاده می شد. به یک لیوان آب، نصف قاشق مرباخوری زنجبیل رنده شده اضافه کنید یا این که در یک فنجان آب داغ، یک قاشق مرباخوری زنجبیل تازه پودر شده بریزید و بخورید.

دمنوش رزماری: این دمنوش از سردرد پیشگیری می کند.

چای میخک: چای حاوی کافئین است و میخک نیز خاصیت ضدالتهابی دارد. بنابراین دم کرده هر ۲ با هم برای رفع سردرد موثر است.

آب بنوشید: با نوشیدن آب کمبود آب بدن رفع می شود؛ این امر در رفع سردرد موثر است.

پرهیز از دندان قروچه: دندان قروچه یا قرار دادن محکم دندان ها روی هم چه در خواب، چه در بیداری می تواند سردرد ایجاد کند. بنابراین، قبل از خواب، از محافظ دندان استفاده کنید.

با فاصله منظم غذا بخورید: نتایج تحقیقات نشان می دهد افت خون بر اثر غذا نخوردن در طولانی مدت، می تواند سردرد ایجاد کند.

ورزش: حداقل ۳ روز در هفته، نیم ساعت را صرف پیاده روی، دوچرخه سواری، شنا و... کنید زیرا ورزش بهترین راه برای رهایی از استرس است.

 

منبع : سیمرغ

بازنشر : ایران گراند

 

این نوشیدنی ضد پارکینسون است

 

این نوشیدنی ضد پارکینسون است

 

محققان سنگاپوری در یک بررسی جدید ترکیبی را در چای سبز شناسایی کرده اند که در پیشگیری از بیماری پارکینسون نقش دارد.

در این تحقیقات مشخص شد که یک فرآیند فعال بین ترکیبی در چای سبز و نیز پروتئینی در بدن وجود دارد که می تواند سلول های مغزی را حفظ کرده و از ابتلا به پارکینسون پیشگیری نماید. 

این ترکیب موجود در چای سبز به نام EGCG نوعی پروتئین در بدن با عنوان AMP کیناز را مورد هدف قرار می دهد و این فرآیند مانع از مرگ سلول های مغزی در برابر استرس و فشار می شود.

 

منبع : سیمرغ

 

اینجا همان بهشت موعود است؟

اینجا همان بهشت موعود است؟


نامه منتشر شده در کانال سید ناصر نقویان که در کپنهاک پایتخت دانمارک بستری است.
مهراب عزیز. هنوز در بیمارستانم.
هر روز در عجبم که این چه سری است که نامسلمانان بی نماز چقدر انسانند و بیشتر در عجبم که چقدر مسلمانان سینه زن و روزه دار در تعریف بی خدایان می گنجند! 

امروز روز چهارم است بستریم. از بدو ورود چهره های خندان دیدم که گویا خدمت به همنوع را وظیفه غایی خود می دانند. این بیمارستان دولتی است با حقوق و دستمزد دولتی. امروز هوا گرم تر از روزهای دیگر بود. سه پرستار حوری صفت در سه ساعت متفاوت و بدون هماهنگی با دو حوله و یک دست لباس چون برف به اتاقم آمدند و گفتند یک دوش شاد تر و تازه ات کند!  و اما دکتر. دیروز باید سی تی اسکن مغزی می شدم. دکتر خودش آمد و همراه با یک نفر از پورترهای بیمارستان تا اتاق اسکن آمد. بعد موقعی که داروی کنتراست وارد رگ ها می شد، دست من را فشرد و آنجا ماند تا اسکن تمام شد و گفت که بعدا همراه با جواب اسکن به دیدارم خواهد آمد. تا آخر وقت صبر کردم، اما نیامد. حدود ساعت ۱۱ و نیم شب که فشار خون می گرفتند، بیدار شدم و دیدم دکتر در حال معاینه است و کلی هم معذرت خواست که به علت یک بیمار اورژانسی نتوانسته زودتر به قولش وفا کرده و برای صحبت در مورد جواب اسکن به دیدارم بیاید. 

این دکتر فوق تخصص بزرگوار، شش ماهه باردار است و علی رغم مرخصی با حقوق و مزایا که برای زائمان دارد، به مرخصی نرفته است. گفت جواب اسکن هیچ معضلی در مغز نشان نداده. من هم با خوشحالی پرسیدم که آیا می توانم فردا مرخص شوم؟ اجازه نداد و گفت: تا سلامت کامل باید بمانم. 

اینجا تلویزیون بزرگ نصب است و من از دیدن مسابقات فوتبال جام اروپا محروم نیستم. از پنجره اتاق که در طبقه پنجم است، بیرون را نگاه می کنم، تا چشم کار می کند، سبزی و طراوت و آرامش می بینم. بیمارستان از تمیزی برق می زند و حتی می شود پا برهنه از سرویس دستشویی استفاده کرد. امید، شادی، زندگی، عشق به همنوع از در و دیوار بیمارستان می بارد. دیشب نخ آلارم بالای سرم را کشیدم که بلافاصله پرستار جوانی که اصلیتا نروژی است، بالای سرم پدیدار شد. معذرت خواستم که نمی توانم مسواکم را پیدا کنم و خواهش کردم کمکم کند (برای من کمی سخت بود که با وجود الکترودهایی که به سینه و شکمم وصل بود، خم و راست شوم) لبخندی زد و رفت. فکر کردم که از خواهشم رنجیده، اما باز خوشحال شدم از این که حداقل به من خارجی چیزی نگفت و رفت. اما چند دقیقه بعد با یک مسواک نو و یک خمیردندان برگشت و با لبخند آن ها را روی میز من گذاشت. باز هم از فکر ناصوابم شرمنده شدم. گفت که: حالا من از تو یک خواهش دارم. گفتم که: از تو به یک اشاره، از ما به سر دویدن، در خدمتم. خواهشش این بود که لطفا برای کاری که وظیفه اوست، از او معذرت خواهی نکنم!!

من شرمنده از مسلمانی، شدم آنجا به گوشه ای پنهان!

عجب! نه ادعایی، نه منتی، نه پزی!

چهار روز است که دنبال پیدا کردن نقصی در بیمارستانم. به جان عزیزت قاصرم. به جای این که از این همه زیبایی و وظیفه شناسی لذت ببرم، چهار روز است که حرص می خورم. چرا ما که میراث داران خرد و تاریخی کهن به درازی تاریخ یونان و روم هستیم و همچنین مدعی مرحمت ائمه  اطهار و مفتخر به زیبندگی به گوهر شریف اسلام، اما در مسلمانی  به گرد این قوم غیر مسلمان نمی رسیم!!

بگویم که بی اختیار به یاد مرگ پدر عزیزم افتادم که روزهای آخر زندگیش را در بیمارستان رجایی کرج گذراند. پدر نازنینم در میان نکبت و کثافت بستری بود و به دلیل وضعیت وخیمش اجازه جابه جایی اش را نمی دادند. چهار ساعت در محوطه حیاط بیمارستان رجایی ایستادم. وقتی دکتر بیرون آمد، سلام دادم که اصلا جواب نداد. از حال پدرم پرسیدم، از کنارم بدون جواب گذشت و به سمت ساختمان اصلی بیمارستان تند قدم زد. مجبور شدم در حال سوال از او کنارش مثل یک پادو بدوم. گفت :غروب بیا مطب در چهارراه طالقانی. گفتم: چشم. غروب رفتم مطب دکتر و به منشی گفتم. گفت باید ویزیت بدهید که البته دادم و بعد هم زیر میزی به خود دکتر دادم، یعنی خودش خواست و آخر هم به علت سهل انگاری کادر پزشکی، پدر نازنینم  فوت شد و پزشکی قانونی هم آن را علی رغم شکایت من و اسناد انکار ناپذیر، نادیده گرفت.

مهراب عزیزم، در دوگانگی عجیبی مانده ام. آیا خدا اینجا نیست؟ آیا به واقع این قوم، برگزیدگان خدا نیستند؟ آیا ما واقعا اهل بهشتیم؟ یا فقط این چنین تصور می کنیم؟ آیا بعد از مرگ، ما را بلافاصله راهی دورخ نخواهند کرد و این قوم را راهی بهشت؟ اینجا هیچ زنی حجاب ندارد؛ اما هیچ مردی هم به خود اجازه نمی دهد که نگاه چپ به یک زن بکند. مگر این که خود زن نیز بخواهد که رابطه ای ایجاد شود و بگویم که آنچه که من دیده ام، اینجا روابط جز بر پایه عشق نیست. آنچه که ما همیشه جسته ایم و نیافته ایم!

این همه پاکی مگر می شود؟ نکند اینجا همان بهشت موعود است؟ نمی دانم، واقعا!!