#خالکوبی_خودزنی_هویت

#یادداشت_هفته

#خالکوبی_خودزنی_هویت

در سال های اخیر با موجی از خالکوبی و نمایش های خودزنی در نوجوانان و جوانان جامعه مان مواجه بوده ایم.
در پاسخ به این پرسش که چه فرایندی باعث رشد تصاعدی این رفتارها شده است، من به موضوع "هویّت" می پردازم.
هویّت پاسخی است که هر کدام از ما به پرسش "من کیستم؟" می دهیم. یک نفر خود را با پدرش توصیف می کند، یک نفر با میهنش، یک نفر با مذهبش و یک نفر با بدنش.
کودکان کمتر درگیر پرسش "من کیستم؟" هستند. چرا که هویّت آن ها تابعی است از والدین شان، اما از آغاز نوجوانی با رشد بدنی و تلاش برای ورود به جامعه، نوجوانان تلاش می کنند خود را مستقل از والدین تعریف کنند، اینجاست که دوران نوجوانی با "بحران هویت" مشخص می شود. 

یکی از راه های کنار آمدن با "خلاء هویّت" در نوجوانان و جوانان فرایند "عضویّت" است. نوجوان می کوشد عضو گروه همسالان خود شود و برای پذیرفته شدنش در گروه ، شروع به پیروی از "آیین های گروه" می کند. این آیین های نانوشته در دیالکتیک بین فرد و گروه به شکل تصاعدی بازتولید می شوند و ما با پدیدهٔ مُد مواجه می شویم. رشد بدن و بلوغ جنسی در نوجوانی باعث می شود که "بدن" یکی از هسته های مهم هویتی نوجوانان باشد؛ در نتیجه مُدهای بدنی در نوجوانی بیش از سایر سنین نمود می یابند.
نوجوانان با عکس گرفتن از خالکوبی ها و زخم های خودزنی و گذاشتن این عکس ها در شبکه های اجتماعی در پی کسب تایید از همسالان و عضویت در گروه و در نتیجه حل بحران هویت هستند.
راه حل چیست؟ اوّل این که برخوردهای مستقیم با این رفتارها و تنبیه و تحذیر و منع و پند بر ضد آن ها هیچ تأثیر اصلاحی ندارند. پرداختن مراجع قدرت (والدین - مدرسه و حکومت) به این پدیده ها، بیشتر این باور را در نوجوان تقویت می کند که توانسته اقتدار این مراجع را به چالش بکشد، چنین احساس قدرتی باعث تقویت این رفتارها می شود.
دوّم این که به تلاش نوجوانان برای کسب استقلال احترام بگذاریم، برای این تلاش ارزش قائل شویم و مسیر های سازنده ای را برای ابراز این استقلال ایجاد نماییم. اعطای حق انتخاب به دانش آموزان مدرسه برای تصمیم گیری راجع به برنامهٔ درسی و تفریحی و ساختارهای آموزشی و اجتماعی مدرسه و اعطای حق رأی به نوجوانان در خانه برای تصمیم گیری در امور خانواده مسیر امنی را برای جریان یافتن انرژی اعتراض نوجوانان فراهم می کند.
سوّم این که آموزش "تفکّر نقّاد" به نوجوانان تلقین پذیری افراطی آن ها نسبت به گروه همسالان را کاهش می دهد و باعث می شود آن ها به شکلی گزیده و آگاهانه با آیین های گروهی همانند سازی کنند. برای این که آموزش تفکّر نقّاد نتیجهٔ عملی داشته باشد، باید شجاعت این را داشته باشیم که مورد نقد قرار بگیریم. بسیاری از والدین، معلمان و مدیران مدارس و نیز نهادهای حکومتی نسبت به نقد، موضع دفاعی دارند و تمایل دارند "نقد ویترینی" را جایگزین نقد واقعی کنند، به این دلیل برنامه های آموزش تفکّر نقّاد اغلب شکلی نمایشی و غیر عملی به خود می گیرند. نوجوانی که به عنوان عضو یک خانواده و یک شهروند جامعه حق رأی ، اجازه نقد و حق اعتراض و مخالفت داشته باشد، کمتر ممکن است برای اثبات "من هستم" ساعد خود را با تیغ بخراشد و عکس آن را چون مدالی به پروفایل خود بیاویزد.

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک

@drsargolzaei
Drsargolzaei.com

16 علامت ایدز!

16 علامت ایدز!

 

بعد از گذشت یک تا دو ماه از ورود HIV به بدن، ۴۰ تا ۹۰ درصد از افراد علائم شبه آنفولانزایی را تجربه می کنند که سندرم حاد ویروسی (ARS) نامیده می شود.اما گاهی اوقات علائم HIV سال ها پدیدار نمی شوند، گاهی حتی یک دهه.

در مراحل اولیه عفونت HIV، هیچ نشانه متداولی وجود ندارد و ممکن است فرد مبتلا اصلاً از وجود بیماری در خود مطلع نباشد. به همین دلیل خیلی مهم است که در مواقع خاص مخصوصاً رابطه جنسی محافظت نشده یا استفاده از داروهای درون وریدی حتماً آزمایش بدهید.

در زیر به برخی از علائم وجود HIV در بدنتان اشاره می کنیم:

۱- تب

یکی از اولین نشانه های ARS می تواند تب خفیف باشد. این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه خواهد بود. در این نقطه ویروس به سمت جریان خون در حال حرکت است و شروع به تکثیر به تعداد بالا می کند. وقتی این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان می دهد.

۲- خستگی

واکنش التهابی سیستم ایمنی بدنتان می تواند باعث شود احساس خستگی و بی حالی کنید. خستگی می تواند هم یکی از علائم اولیه HIV باشد و هم از علائم آخری آن.

۳- درد عضلانی، درد مفصلی و تورم گره های لنفاوی

ARS معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته می شود. جای تعجب نیست که بسیاری از علائم این بیماری ها یکسان هستند، مثل درد در مفاصل و عضلات و تورم گره های لنفاوی. گره های لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و زمانی که عفونتی وارد بدن شود، متورم می شوند. بسیاری از آن ها در زیربغل، کشاله های ران و گردن وجود دارند.

۴- گلودرد و سردرد

درست مثل سایر علائم، گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده می شوند.

اگر اخیراً رفتارهای پرخطر داشته اید، انجام تست HIV عاقلانه ترین کار است. به خاطر خودتان و دیگران این آزمایش را انجام دهید: HIV در مراحل اولیه خود بیشتر عفونی است.

به خاطر داشته باشید که بدن هنوز برای HIV پادتن تولید نکرده است ؛به همین دلیل تست پادتن آن را نشان نمی دهد. ممکن است هفته ها تا ماه ها طول بکشد تا پادتن های HIV در آزمایش خون مشخص شوند.

۵- جوش و دانه های پوستی

جوش های پوستی ممکن است هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود. این جوش ها ممکن است در هر نقطه ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر است حتماً تست HIV انجام دهید.

۶- حالت تهوع، استفراغ و اسهال

۳۰ تا ۶۰ درصد افراد در مراحل اولیه HIV به حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دچار می شوند. این علائم همچنین ممکن است در نتیجه درمان ضدویروسی و بعدها در روند عفونت درنتیجه عفونتی دیگر اتفاق بیفتد. اسهالی که مداوم باشد و به درمان های معمول واکنش ندهد نیز می تواند نشانه ای از این ویروس باشد.

۷- کاهش وزن

کاهش وزن نشانه بیماری پیشرفته تر است و می تواند درنتیجه اسهال شدید اتفاق بیفتد. اگر در حال کم کردن وزن هستید، یعنی سیستم ایمنی بدنتان بسیار ضعیف شده است. در این وضعیت، بیمار حتی اگر تغذیه خوبی داشته باشد و تا آنجا که می تواند غذا بخورد باز هم وزن زیادی کم می کند. این مشکل معمولاً در مراحل آخری بیماری اتفاق می افتد. این روزها اما با کمک درمان ضدویروسی این مشکل کمتر شده است.

۸- سرفه های خشک

این نشانه یعنی سرفه های موذی که ممکن است هفته ها طول بکشد و به نظر می رسد که هیچ وقت بهتر نخواهد شد، یکی از متداول ترین نشانه های بیماری در بیماران مبتلا به HIV که در مراحل پیشرفته بیماری خود قرار دارند، می باشد.

۹- سینه پهلو

سرفه و کاهش وزن ناشی از این بیماری ممکن است موحب بروز بیماری جدی شود که توسط میکروبی ایجاد می شود که اگر سیستم ایمنی بدنتان خوب کار می کرد، هیچ مشکلی برایتان ایجاد نمی کرد. بیماری های فرصت طلب مختلفی وجود دارند و هرکدام از آن ها به طور متفاوتی بروز می یابند. علاوه بر سینه پهلو، از بیماری های فرصت طلب می توان به عفونت انگلی توکسوپلاسموز که بر مغز اثر می گذارد، نوعی ویروس تبخال که سیتومگالوویروس نامیده می شود و نوعی عفونت قارچی مثل برفک اشاره کرد.

۱۰- تعرق شبانگاهی

تقریباً نیمی از افراد در مراحل اولیه عفونت HIV دچار تعرق شبانه می شوند. این مشکل با پیشرفت بیماری ممکن است وخیم تر شود و ارتباطی با ورزش کردن یا دمای اتاق ندارد. نادیده گرفتن این مشکل که تقریباً مشابه گُرگرفتگی است که زنان در شروع یائسگی دچار آن می شوند بسیار دشوار است، زیرا تمام لباس ها و ملحفه هایتان را خیس می کند.

۱۱- تغییر ناخن ها

یکی دیگر از نشانه های آخری عفونت HIV تغییراتی مثل ضخیم و خمیده شدن ناخن ها، شکاف برداشتن و تغییر رنگ آن ها می باشد. این مشکل معمولاً در اثر عفونت قارچی مثل کاندیدا اتفاق می افتد. بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض عفونت های قارچی هستند.

۱۲- عفونت های قارچی

عفونت قارچی دیگر که در مراحل آخری این بیماری ایجاد می شود، تبخال است که عفونتی دهانی است که توسط کاندیدا که نوعی قارچ است، ایجاد می شود. تبخال یک عفونت قارچی متداول است که معمولاً در دهان یا مری ایجاد می شود و بلعیدن را مشکل می کند.

۱۳- سردرگمی و مشکل در تمرکز

مشکلات شناختی نیز می توانند یکی از نشانه های جنون ناشی از HIV باشند که معمولاً در مراحل آخری این بیماری پدیدار می شوند. علاوه بر سردرگمی و مشکل برای تمرکز، جنون ناشی از HIV شامل مشکلات حافظه و مشکلات رفتاری مثل عصبانیت و آسیب پذیری و زودرنجی نیز می شود. حتی ممکن است تغییرات حرکتی نیز به دنبال داشته باشد: دست و پاچلفتی شدن، نداشتن هماهنگی و مشکل در کارهایی که نیاز به مهارت های حرکتی دارد مثل نوشتن.

۱۴- تاول تبخالی و تبخال تناسلی

تبخال دهانی و تبخال تناسلی نیز می توانند هم نشانه هایی از ARS و هم عفونت HIV باشد. همچنین داشتن تبخال یکی از عوامل خطرزا برای ایجاد HIV است. دلیل آن این است که تبخال تناسلی می تواند موجب زخم هایی شود که وارد شدن HIV به بدن در حین رابطه جنسی را آسان تر می کند. و شیوع تبخال در افرادی که مبتلا به HIV هستند معمولاً شدیدتر است، زیرا سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

۱۵- سوزن سوزن شدن و ضعف

در مراحل آخر HIV ممکن است احساس سوزن سوزن شدن و کرختی در دست ها و پاها ایجاد شود که به آن نوروپاتی محیطی می گویند که در افرادی که دیابت کنترل نشده دارند نیز اتفاق می افتد. در این وضعیت عصب ها تخریب می شوند. این علائم با مسکن ها و داروهای ضدغش برطرف می شوند.

۱۶- بر هم خوردن نظم قاعدگی

HIV پیشرفته احتمال برهم خوردن نظم قاعدگی را افزایش داده و عادت های ماهیانه معمولاً کم تر و سبک تر می شوند. اما این تغییرات بیشتر به دلیل کاهش وزن و پایین آمدن سطح سلامت زنان مبتلا به این عفونت می باشد تا خود عفونت.عفونت HIV همچنین با یائسگی زودرس در ارتباط است (۴۷ تا ۴۸ سالگی در زنان مبتلا در مقایسه با ۴۹ تا ۵۱ سالگی در زنان سالم).

منبع : سیمرغ

بازنشر : ایران گراند

کدام گروه خونی مستعد کدام بیماری است؟ 

نتایج تحقیقات متعدد انجام شده طی سالیان متمادی نشان می دهد بین گروه های خونی و بعضی از امراض رابطه وجود دارد. بیشتر ما از گروه خونی مان مطلع هستیم...
این یادداشت، پاسخی است به این پرسش که دارندگان هر گروه خونی بیشتر مستعد ابتلا به چه بیماری هایی هستند؟

روی سطح خارجی غشای گلبول های قرمز ماده ای پروتئینی به نام آنتی ژن AB و A و B دیده می شود که در هفته ششم زندگی داخل جنینی پدید می آید و به تدریج غلظت آن زیاد می شود و در زمان تولد به ۴/۱ میزان آن در بلوغ می رسد. این دو آنتی ژن (A و B) را می توان در ترشحات بزاق، خلط و به مقدار کمتر در ترشح اشک و ادرار یافت. دانشمندان می گویند این آنتی ژن ها ممکن است شرایط را برای ابتلای شخص به بعضی از بیماری ها مهیا کنند، زیرا آنتی ژن های مختلف در مقابل بعضی بیماری ها مقاومند و در برابر برخی دیگر ضعیف عمل می کنند.

گروه خونیA:

دارندگان گروه خونیA بیشتر در معرض ابتلا به سنگ های کیسه صفراوی، کولیت، پرکاری تیرویید، سرطان معده، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجاری آن، سرطان های هیپوفارنکس، تیرویید، ریه، آندومتر و تخمدان هستند. نوعی کم خونی به نام «پرنیسوز» هم در این گروه خونی بیشتر شایع است. تومورهای غدد بزاقی، انواع سرطان های لب، زبان، گونه و لثه هم در این گروه بیشتر دیده می شود.

گروه خونیO:

این گروه خونی معایبی هم دارد؛ از مزایای آن کاهش ۱۴ درصدی ابتلا به سرطان سلول های فلس دار پوست و کاهش ۴ درصدی سرطان سلول های قاعده ای پوست است. دارندگان گروه خونیO کمتر به سرطان لوزالمعده مبتلا می شوند و آنتی ژن O اثر حفاظتی روی سلول های سرطانی غده تیرویید هم دارد، اما از معایب آن ابتلا به سرطان های ملانوم بدخیم و زخم اثنی عشر است. ضمنا افراد دارای گروه خونی O به نوعی از سرطان مثانه مبتلا می شوند که بسیار تهاجمی است و مرگ و میر بالایی دارد. در اینجا نقش آنتی ژنA و AB را در حفاظت از این نوع سرطان (مثانه) نباید از نظر دور داشت.

گروه خونیB:

افرادی که آنتی ژنB دارند، بیشتر به سرطان های لوزالمعده، کیسه صفرا، تخمدان و التهاب لثه مبتلا می شوند.

گروه خونی AB:

این گروه های خونی، در مثبت شدن سطح بالای سرمی باکتری ای به نام هیلکوباکترپیلوری تاثیرگذار است و این باکتری باعث التهاب دستگاه گوارش (معده، و اثنی عشر) می شود و در نهایت باعث زخم در آن خواهد شد. بیشترین مبتلایان به سرطان خون هم افراد با گروه خونی B و کمترین آن ها صاحبان گروه خونی A هستند.