دانستنی های زندگی
دانستنی های تغذیه،خانه داری،روان شناسی،زناشویی ،تربیتی ،علمی و....دانستنی های زندگی
دانستنی های تغذیه،خانه داری،روان شناسی،زناشویی ،تربیتی ،علمی و....راه صحیح خوردن میوه ها
راه صحیح خوردن میوه ها :
راهکارهای سنتی علیه سفید شدن موها
با موهایتان نسکافه بخورید!
مجله تندرستی: از نظر طب سنتی معمولا کسانی که به سفید شدن موی زودرس مبتلا می شوند، به مزاح اولیه خود توجه نداشته اند. این افراد دارای مزاج سرد هستند و باید از ابتدای زندگی با خوردن گرمیجات عوارض سردی مزاج خود را از بین ببرند تا دچار سفیدی زودرس موها نشوند. با این حال، اگر این کار را انجام نداده اید و حالا کار از کار گذشته است، باز می توانید از ماسک های طبیعی و گیاهی زیر استفاده کنید.
1- ماسک گیاه مریم گلی
به جای استفاده از رنگ موهای شیمیایی که دمار از روزگار بقیه موها هم درمی آورند، سراغ گیاهان طبیعی بروید. مریم گلی از آن دست گیاهانی است که علاوه بر تقویت موها تارهای سفید و خاکستری را نیز می پوشاند.
مواد لازم:
- گیاه مریم گلی یک لیوان
- آب پنج لیوان
روش تهیه: آب را بجوشانید و مریم گلی را داخل آن بریزید. اجازه دهید با شعله ملایم 15 دقیقه بجوشد. جوشانده را از روی حرارت بردارید و بگذارید 5 تا 6 ساعت بماند تا حسابی رنگ پس بدهد. سپس محلول را صاف کنید و داخل یک ظرف شیشه ای بریزید. در آخرین مرحله شستشوی موهایتان محلول را روی سرتان بریزید و ماساژ دهید تا همه موهایتان آغشته شود. حدود 20 تا 30 دقیقه صبر کنید. سپس موهایتان را با دقت بشویید. حواستان باشد رنگ به صورتتان نخورد، چون امکان دارد علاوه بر موهایتان پوست تان را هم رنگ کنید.
2- برگ درخت گردو برای پوشاندن موهای خاکستری
همان طور که پوست سبز گردوی تازه دست ها را رنگی می کند، جوشانده تهیه شده از برگ درخت گردو برای پنهان کردن اولین موهای سفید بسیار موثر است.
مواد لازم:
- برگ درخت گردو یک مشت پروپیمان
- آب یک لیتر
روش تهیه: آب را بجوشانید و برگ ها را داخل آن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید 20 دقیقه بجوشد. سپس زیر شعله را خاموش کنید و بگذارید کاملا خنک شود. می توانید محلول را صاف کنید و یا این که با همان برگ ها استفاده کنید. بعد از شستشوی موها ماسک را به آن ها زده و بعد از 40 تا 45 دقیقه شستشو دهید. هر هفته چهار بار این کار را تکرار کنید.
3- لوسیون برگ درخت انجیر
از برگ درخت انجیر و روغن بابونه استفاده کنید؛ چون به شکل طبیعی موهای سفید را می پوشانند.
مواد لازم:
برگ درخت انجیر 10 تا 15 برگ
روغن بابونه نصف لیوان
روش تهیه: برگ های درخت انجیر را بکوبید تا پودر شوند. نصف لیوان روغن بابونه را به آن اضافه کنید، هم بزنید و اجازه دهید به مدت نصف روز بماند. سپس این ترکیب را روی موهایتان بگذارید و کمی صبر کنید. وقتی متوجه شدید موهایتان رنگ گرفته اند، آن ها را شستشو دهید.
4- قهوه یا چای برای رنگ کردن موها
فقط کافی است قهوه یا چای غلیظ تهیه کنید و روی موهایتان بریزید.
مواد لازم:
- قهوه یا چای سیاه یک تا دو مشت (بسته به حجم موهایتان)
- آب یک لیوان
روش تهیه: آب را بجوشانید و روی قهوه یا چای بریزید و اجازه دهید دم بکشد. سپس بگذارید به مدت 15 دقیقه خنک شود. محلول را صاف کنید و روی موهایتان بریزید، 15 تا 20 دقیقه صبر کنید سپس موهایتان را آب بکشید. یک تا دو بار در هفته این کار را تکرار کنید.
نسخه طب سنتی هندی
طب سنتی هندی نیز برای درمان و پیشگیری از سفید شدن زودرس موها راه حل دارد. به اعتقاد درمانگران طب هندی با مصرف زنجبیل می توانید این روند را به تعویق بیندازید. مصرف ترکیب یک حبه زنجبیل رنده شده با یک قاشق غذاخوری عسل در روز یکی از بهترین ترکیب های خوراکی است که می تواند به پیشگیری از سفید شدن تارهای مو کمک کند.
نسخه طب سنتی چینی
در طب سنتی چینی گیاهانی وجود دارند که به طور مستقیم موهای سفید را نشانه می گیرند. یکی از رایج ترین این گیاهان «هی شو وو» نام دارد. استفاده از این گیاه برای همه مناسب نیست و باید با توصیه متخصصان طب سنتی چینی مصرف شود.
در طب سنتی چینی گفته می شود گوشت، نمک و محصولات لینی عملکرد کلیه ها را ضعیف می کنند که این موضوع یکی از دلایل سفید شدن زودهنگام موهاست. بنابراین طبق این طب اگر می خواهید از سفید شدن موها در امان بمانید بهتر است از مصرف زیاد این مواد غذایی پرهیز کنید. دانه کنجد سیاه از جمله مغزهایی است که به گفته چینی ها عملکرد کلیه ها و گردش خون را بهبود می بخشد و به سلامت موها کمک می کند.
باورهای رایج درباره سفید شدن موها کدامشان درست است و کدام غلط؟
کندن موهای سفید باعث افزایش آن ها می شود؟
درست نیست: زندگی مو از سه مرحله آناژن (رشد)، کاتاژن (استراحت) و در نهایت تلوژن (ریزش) تشکیل شده است. موها در مرحله آناژن به رشد ادامه می دهند و بعد وارد مراحل بعدی می شوند. حدود 80 تا 90 درصد ریشه های مو در هر مقطع زمانی در مرحله رشد هستند. در انتهای مرحله تلوژن، در فولیکول و ریشه مو یک جوانه موی دیگری ظاهر شده، سپس وارد مرحله آناژن می شود و موی پیر قبلی می ریزد.
به همین دلیل اگر روزی بین 100 تار مو بریزد، طبیعی است. این باور وجوددارد که وقتی موی سفید را می کشیم، آن را از ریشه درمی آوریم، اما پیاز مو سر جایش است و با کندن یک مو، موی دیگری به جای آن رشد می کند. پس با کنده شدن یا کندن موهای سفید، تعدادشان زیاد نمی شود.
یک شبه همه موهایش سفید شدند
درست نیست: ممکن است موهای سیاه فردی در اثر استرس خیلی شدید و سنگین بریزند، اما موهای سفید باقی می مانند؛ بنابراین فرد فکر می کند که موهایش در اثر استرس شدیدی که به او وارد شده، به صورت ناگهانی سفید شده اند.
موهای سفید دیگر نمی ریزند
درست نیست: بیشتر افراد دل خوشی از موهای سفید ندارند و با پیدا شدن اولین موهای سفید سعی می کنند با هر روشی آن ها را از بین ببرند، اما کسانی هم هستند که از سفید شدن آن ها خوشحال می شوند؛ زیرا فکر می کنند موهای سفید دیگر نمی ریزند. متخصصان پوست این باور را رد می کنند؛ «ریزش مو به عوامل مختلفی ارتباط دارد، ولی سفید شدن موها مانع از ریزش آن ها نمی شود. موهای سفید و به طور کلی موهای روشن ضخیم تر هستند و نسبت به ریزش مقاومت بیشتری دارند، اما سفیدی مو به معنی عدم ریزش نیست.»
رنگ کردن موها باعث سفید شدن بیشتر آن ها می شود
درست است: سلول های رنگ ساز مو در مجاورت سلول های زاینده مو قرار دارند؛ بنابراین هر آسیب شدید بدون توجه به عامل اصلی رخ دادنش می تواند باعث آسیب دیدن سلول های رنگساز مو شود، در نتیجه ممکن است این شرایط باعث رویش موهای سفید شود. آسیب های شدیدتر ممکن است سلول های زاینده موها را از بین ببرند و حتی باعث ریزش شدید آن ها شوند.
این اتفاق چندان شایع نیست و حتی گاهی در پی انجام اقدام های درمانی مانند برطرف کردن موهای زائد توسط لیزر نیز دیده می شود. مواد تشکیل دهنده رنگ موهای شیمیایی نیز می توانند به ساقه و ریشه موها آسیب بزنند و باعث ریزش و سفید درآمدن آن ها شوند؛ بنابراین توصیه می شود از رنگ کردن یا استفاده بیش از حد از مواد آرایشی شیمیایی مو بپرهیزید.
آموزش عملی جلوگیری از آزار جنسی کودک
تبیان: در این مقاله به اقدامات عملی برای آموزش خودمحافظتی به کودکان می‌پردازیم.
احتیاط های سنتی درمورد غریبه‌ها برای محافظت از کودک کافی نیست ،چرا که اغلب افرادی که به کودک آسیب می‌زنند، معمولاً برای او شناخته شده هستند .از این رو تمایز قائل شدن بین یک غریبه و فردی آشنا اما غیر قابل اعتماد برای کودک دشوار است. به همین دلیل کودکان نیازدارند تا برای ارتقای ایمنی‌شان بر راهنمایی های عملی بزرگ ترها تکیه کنند.
برای آموزش مۆثرتر شیوه‌های محافظت از خود به کودکان، می‌توان نکات اساسی را در قالب قوانین به او آموخت. علم و تجربه هر دو نشان داده‌اند که کودکان از داشتن قوانین ایمنی عینی و عملی سود می‌برند.
این قوانین شامل چند قانون بسیار ساده و متناسب با درک کودکان است که تفهیم آن ها به کودک ایمنی فردی او را تا حد زیادی افزایش خواهد داد. آن ها را با کودکتان مطرح کنید و به او کمک کنید تا آن ها را در تمرین های " اگر... شود، شما چه می کنی؟" که در بخش دوم همین مقاله ارائه خواهد شد، به کار بگیرد.
قوانین ایمنی فردی کودکان
قانون اول: کودک قبل از این که هرگونه تغییری در برنامه‌هایش ایجاد کند، مثلاً بخواهد جایی برود، یا چیزی را از کسی بپذیرد، حتماً آن را با یکی از والدین یا در غیاب آن ها با یک فرد قابل اعتماد والدین در میان بگذارد (کودکان در تشخیص افرادی که می‌توانند به آن‌ها اعتماد کنند، نیاز به کمک والدین دارند). بچه‌ها باید بدانند که زمانی که والدین‌شان در جریان جایی که آن ها هستند و کاری که آن ها می‌کنند قرار داشته باشند، امنیت بیشتری خواهند داشت.
قانون دوم: کودک به منظور تأمین امنیت بیشتر خود و نیز لذت بیشتر از موقعیت ها، با یک دوست خوب همراه باشد. این دوست می‌تواند والدین، دیگر افراد قابل اعتماد و یا یک بچه بزرگ تر باشد.
قانون سوم: بدن کودک متعلق به خود اوست و او این حق را دارد که به هر کسی که بخواهد اعضای حساس بدنش را لمس کند یا کاری بکند که به نظر او اشتباه است، "نه" بگوید. بچه‌ها باید یک حریم خصوصی برای خود تعیین کنند و در برابر هر کسی که بخواهد این حریم ها را مورد تعرض قرار دهد، مقاومت کنند.
قانون چهارم: اگر زمانی کودک توسط فردی آزار دید، ترسید یا به نحوی احساس ناراحتی در او به وجود آمد، فوراً مسئله را با یک بزرگ تر قابل اعتماد در میان بگذارد. همچنین والدین باید با رفتار خود این اعتماد را در کودک ایجاد کنند که او تا زمانی که برای کمک پیش والدین می‌آید، دچار دردسر نخواهد شد.
من (کودک) به هیچ پیغام ناشناسی پاسخ نخواهم داد. اگر هم چنین پیغامی دریافت کنم، من بلافاصله به بزرگ تر معتمدم نشان خواهم داد. همچنین من هرگز از این پیغام ها برای کسی نخواهم فرستاد.
باید توجه داشت که آزار جنسی محدود به فضای واقعی نیست و دنیای گسترده و رنگارنگ اینترنت نیز محل مناسبی برای وقوع این اتفاق است. بسیاری از کودکان ما در حالی (برای کارهای مدرسه یا سرگرمی) از اینترنت استفاده می‌کنند که هنوز درباره مخاطرات کاربری های غیر مجاز آموزش لازم را ندیده‌اند. از این رو وضع قوانینی برای تأمین ایمنی شخصی آن ها در این زمینه نیز ضروری به نظر می‌رسد. می‌توان قوانین را در قالب قول و قرار به کودک ارائه کرد. به معنای روشن‌تر می‌توانید شرایطی فراهم کنید که کودک قول های زیر را به شما بدهد.
من (کودک) به پدر و مادرم قول می‌دهم که به قوانینی که با مشورت هم در ارتباط با استفاده از اینترنت وضع کرده‌ایم، پای‌بند بمانم. من بدون اجازه والدین این قوانین را نقض نخواهم کرد.
این قوانین شامل موارد زیر است:
1. روزهایی که می‌توانم به اینترنت وارد شوم، مدت زمانی که می‌توانم در اینترنت باقی بمانم، کسی که می‌توانم در فضای اینترنت با او ارتباط برقرار کنم و حوزه‌های مناسبی که می‌توانم از آن دیدن کنم، همه بر اساس توافقاتی خواهد بود که با والدین انجام داده‌ام.
2. اگر در اینترنت با موردی مواجه شوم که من را بترساند، احساس ناراحتی برای من ایجاد کند و یا من را گیج کند، خیلی زود با یک بزرگ تر معتمد صحبت می‌کنم. من بدون اجازه والدینم هیچ نوع فایل، مطلب، یا فیلمی را از کسی نگرفته و دانلود نخواهم کرد.
3. من هرگز بدون اجازه والدینم اطلاعات شخصی‌ام مانند آدرس، شماره تلفن، آدرس یا شماره تلفن محل کار والدین یا نام و محل مدرسه‌ام را در فضای اینترنت به اشتراک نخواهم گذاشت.
4. من به هیچ پیغام ناشناسی پاسخ نخواهم داد. اگر هم چنین پیغامی دریافت کنم، من بلافاصله به بزرگ تر معتمدم نشان خواهم داد. همچنین من هرگز از این پیغام ها برای کسی نخواهم فرستاد.
5. من هرگز بدون اطلاع والدین با کسی که اولین بار با او در اینترنت آشنا شده‌ام، قرار ملاقات نخواهم گذاشت. در درجه اول موضوع را با والدینم در میان می‌گذارم و اگر آن ها با این ملاقات موافقت کردند، در یک مکان عمومی و پر رفت وآمد قرار می‌گذارم و به همراه والدینم در قرار حاضر خواهم شد.
آزار جنسی کودکان
حال که قوانین خود محافظتی در برابر آزار جنسی را به کودک ارائه دادید، زمان آن فرا رسیده که به شکلی عملی آن ها را با او تمرین کنید تا از میزان یادگیری کودک مطمئن شوید. استرس نداشته باشید. این یک تمرین ساده است که به شما کمک می‌کند همان‌طور که با روشی غیر تهدید آمیز به فرزندتان یاد می‌دهید که با آتش بازی نکند یا در زمان رد شدن از عرض خیابان به هر دو طرف خیابان نگاه کند، به او بیاموزید که این قوانین ایمنی شخصی را در موقعیت های زندگی به کار ببندد.
موقعیت های خیالی زیر را در قالب بازیِ " اگر... شود، شما چه می کنی؟" ، به دقت برای کودک توصیف کنید (می‌توانید برای کمک به جذابیت بازی و درک بهتر کودک از عروسک های دستی، نقاشی یا قصه هم استفاده کنید) و به او فرصت دهید تا بگوید چگونه قوانین بالا را به کار خواهد گرفت.
موقعیت های مختلف بازی " اگر... شود، شما چه می‌کنی؟"
در این جا قوانین ایمنی فردی را در قالب موقعیت های فرضی و ملموس زندگی قرار داده و از کودک می‌خواهیم تا بر اساس این قوانین به سۆالی که درباره هر موقعیت وجود دارد، پاسخ دهد.
الف) اگر شما در حیاط یا کوچه مشغول بازی باشی و یکی از همسایه‌ها از شما بخواهد تا برای بردن سبد خریدش به داخل خانه به او کمک کنی، شما چه می‌کنی؟
(پاسخ این سۆال، قانون اول ایمنی فردی است. قانون اول می‌گفت: قبل از این که هر گونه تغییری در برنامه‌هایتان ایجاد کنید، مثلاً بخواهید جایی بروید، یا چیزی را از کسی بپذیرید، حتماً با یکی از والدین یا در غیاب آن ها با یک فرد قابل اعتماد دیگر در میان بگذارید).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: قبل از این که تصمیمی بگیرم، جایی بروم یا چیزی را از کسی قبول کنم، اول با والدینم صحبت می‌کنم. مثلاً قبل از کمک به همسایه زنگ خانه را میزنم و به مادرم اطلاع می‌دهم که همسایه از شما کمک خواسته است.
ب) اگر با یکی از اقوام بیرون رفته باشی و او به شما پیشنهاد بدهد که به او اجازه بدهی تا بدون لباس از شما عکس بگیرد، شما چه می‌کنی؟
(بر اساس قانون سوم ایمن فردی: این بدن شماست و شما حق دارید که به هر کسی که در صدد بر می‌آید تا نقاط حساس بدن شما را لمس کند یا کاری بکند که شما اشتباه می‌دانید، بگویید: نه! و بر اساس قانون چهارم: اگر زمانی مورد صدمه واقع شدید یا ترسانده شدید یا احساس ناراحتی در شما به وجود آورد، با یک بزرگ تر قابل اعتماد صحبت کنید.).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: به آن آشنا می‌گویم که نمی‌خواهم به این شکل از من عکس گرفته شود. وقتی هم به خانه برگشتم، حتماً موضوع را با والدینم در میان می‌گذارم.
اگر پرستار یا مربی‌تان از شما بخواهد که روی پایش بنشینی و او در حالی که داستانی برای شما می‌خواند، عکس هایی از آدم های برهنه به شما نشان بدهد، چه می‌کنی؟ (این موقعیت براساس قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: از او دور می‌شوم و جریان را به والدینم می‌گویم.
ج) اگر در خانه دوستتان مشغول بازی باشی و برادر بزرگ تر او و دوستانش شما را به یک جمعی دعوت کنند که در آن شما باید لباس هایتان را کامل دربیاوری و با آن ها کشتی بگیری، و دوستتان هم شما را تشویق کنند که این کار را بکنی، شما چه می‌کنی؟
(بر اساس قانون سوم: این بدن شماست و شما حق دارید که به هر کسی که در صدد بر می‌آید تا نقاط حساس بدن شما را لمس کند یا کاری بکند که شما اشتباه می‌دانید، بگویید: نه! و بر اساس قانون چهارم: اگر زمانی مورد صدمه واقع شدید یا ترسانده شدید یا احساس ناراحتی در شما به وجود آمد، با یک بزرگ تر قابل اعتماد صحبت کنید).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: به دوستم می‌گویم که باید به خانه برگردم و فوراً محل را ترک می‌کنم. وقتی به خانه رسیدم، ماوقع را به والدینم اطلاع می‌دهم.
د) اگر یک همسایه‌ای که قبلاً والدینتان به شما نگفته‌اند که می‌توانی با او جایی بروی ،به سراغ شما بیاید و به شما بگوید که مادرتان بیمار است و شما باید با او بروید چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون دوم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: اول و قبل از این که تصمیمی بگیرم، جایی بروم یا چیزی را از کسی قبول کنم، اول با والدین یا یکی از اقوام یا دوستان معتمد خانوادگی صحبت می‌کنم. اگر در مدرسه باشم، به سراغ مدیر یا معلم می‌روم و از او می‌خواهم در باره این موضوع تحقیق کند. اگر در خانه یا جای دیگری باشم با افراد قابل اعتمادی از دوستان و اقوام که احتمال می‌دهم از موضوع باخبر باشند تماس می‌گیرم تا مطمئن شوم. تا از صحت موضوع مطلع نشده‌ام با او هیچ جا نمی‌روم.
ه) اگر دریک مکان تفریحی عمومی (مثلاً استخر) باشی و فردی سعی کند به بخش های حساس بدنتان دست بزند، چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون سوم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: با تمام قدرتم سر آن فرد فریاد میزنم " به من دست نزن" و با آخرین سرعتی که می‌توانم محل را ترک می‌کنم، چون این بدن من است. همچنین موضوع را با والدینم یا فرد معتمدی که همراهم است، درمیان می‌گذارم.
و) اگر در حالی که باران می‌بارد، شما در راه رفتن به مدرسه باشی و اتومبیلی توقف کند و راننده از شما دعوت کند که سوار بشوی، چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: نیازی نیست که برای پاسخ دادن به اتومبیل نزدیک شوم. اگر والدینم اجازه نداده باشند، از همان فاصله‌ای که ایستاده‌ام، به او می‌گویم:" نه متشکرم". اگر راننده اصرار کرد باز هم به او نه می‌گویم و راه خودم را پیش می‌گیرم. همچنین موضوع را وقتی که به مدرسه رسیدم، به معلم و وقتی که به خانه رسیدم، به والدینم می‌گویم.
م) اگر شما در زمین بازی مشغول بازی باشی و یک بزرگسال به سراغ‌تان بیاید و از شما بخواهد تا در یافتن توپ گم شده‌اش به او کمک کنی، شما چه می کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: بزرگسالان باید از بزرگسالان دیگر کمک بخواهند. به آن فرد می‌گویم که من باید قبل از رفتن به جایی اول به والدین یا فرد همراهم اطلاع بدهم. همچنین جریان را به والدینم می‌گویم.
ی) اگر پرستار یا مربی‌تان از شما بخواهد که روی پایش بنشینی و او در حالی که داستانی برای شما می‌خواند، عکس هایی از آدم های برهنه به شما نشان بدهد چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: از او دور می‌شوم و جریان را به والدینم می‌گویم.
تمرین موقعیت‌های گوناگون به کودکان کمک می‌کند تا در زمینه ایمنی فردی به اعتماد به نفس بالاتری دست یابند. هرقدر فرصت تمرین این مهارت ها بیشتر باشد، قدرت یادگیری و به‌کارگیری راهکارهای خود محافظتی در آن ها بیشتر می شود
ل) اگر در حال استفاده از اینترنت برای کار مدرسه‌تان باشی و یک پیغامی برای شما برسد که ازتان بخواهد فرمی را شامل نام، آدرس، تولد و شماره تلفن وارد کنی تا برنده یک جایزه شوی، چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: اطلاعات شخصی‌ام را در اینترنت قرار نمی‌دهم. چون هیچ‌وقت هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که این اطلاعات چگونه و توسط چه کسی استفاده خواهد شد.
شما می‌توانید موقعیت های جالب دیگری هم خودتان خلق کنید و درک کودک را از این قوانین مورد بررسی قرار دهید. تمرین موقعیت‌های گوناگون به کودکان کمک می‌کند تا در زمینه ایمنی فردی به اعتماد به نفس بالاتری دست یابند. هرقدر فرصت تمرین این مهارت ها بیشتر باشد، قدرت یادگیری و به‌کارگیری راهکارهای خود محافظتی در آن ها بیشتر می شود.
احتیاط های سنتی درمورد غریبه‌ها برای محافظت از کودک کافی نیست ،چرا که اغلب افرادی که به کودک آسیب می‌زنند، معمولاً برای او شناخته شده هستند .از این رو تمایز قائل شدن بین یک غریبه و فردی آشنا اما غیر قابل اعتماد برای کودک دشوار است. به همین دلیل کودکان نیازدارند تا برای ارتقای ایمنی‌شان بر راهنمایی های عملی بزرگ ترها تکیه کنند.
برای آموزش مۆثرتر شیوه‌های محافظت از خود به کودکان، می‌توان نکات اساسی را در قالب قوانین به او آموخت. علم و تجربه هر دو نشان داده‌اند که کودکان از داشتن قوانین ایمنی عینی و عملی سود می‌برند.
این قوانین شامل چند قانون بسیار ساده و متناسب با درک کودکان است که تفهیم آن ها به کودک ایمنی فردی او را تا حد زیادی افزایش خواهد داد. آن ها را با کودکتان مطرح کنید و به او کمک کنید تا آن ها را در تمرین های " اگر... شود، شما چه می کنی؟" که در بخش دوم همین مقاله ارائه خواهد شد، به کار بگیرد.
قانون اول: کودک قبل از این که هرگونه تغییری در برنامه‌هایش ایجاد کند، مثلاً بخواهد جایی برود، یا چیزی را از کسی بپذیرد، حتماً آن را با یکی از والدین یا در غیاب آن ها با یک فرد قابل اعتماد والدین در میان بگذارد (کودکان در تشخیص افرادی که می‌توانند به آن‌ها اعتماد کنند، نیاز به کمک والدین دارند). بچه‌ها باید بدانند که زمانی که والدین‌شان در جریان جایی که آن ها هستند و کاری که آن ها می‌کنند قرار داشته باشند، امنیت بیشتری خواهند داشت.
قانون دوم: کودک به منظور تأمین امنیت بیشتر خود و نیز لذت بیشتر از موقعیت ها، با یک دوست خوب همراه باشد. این دوست می‌تواند والدین، دیگر افراد قابل اعتماد و یا یک بچه بزرگ تر باشد.
قانون سوم: بدن کودک متعلق به خود اوست و او این حق را دارد که به هر کسی که بخواهد اعضای حساس بدنش را لمس کند یا کاری بکند که به نظر او اشتباه است، "نه" بگوید. بچه‌ها باید یک حریم خصوصی برای خود تعیین کنند و در برابر هر کسی که بخواهد این حریم ها را مورد تعرض قرار دهد، مقاومت کنند.
قانون چهارم: اگر زمانی کودک توسط فردی آزار دید، ترسید یا به نحوی احساس ناراحتی در او به وجود آمد، فوراً مسئله را با یک بزرگ تر قابل اعتماد در میان بگذارد. همچنین والدین باید با رفتار خود این اعتماد را در کودک ایجاد کنند که او تا زمانی که برای کمک پیش والدین می‌آید، دچار دردسر نخواهد شد.
من (کودک) به هیچ پیغام ناشناسی پاسخ نخواهم داد. اگر هم چنین پیغامی دریافت کنم، من بلافاصله به بزرگ تر معتمدم نشان خواهم داد. همچنین من هرگز از این پیغام ها برای کسی نخواهم فرستاد.
باید توجه داشت که آزار جنسی محدود به فضای واقعی نیست و دنیای گسترده و رنگارنگ اینترنت نیز محل مناسبی برای وقوع این اتفاق است. بسیاری از کودکان ما در حالی (برای کارهای مدرسه یا سرگرمی) از اینترنت استفاده می‌کنند که هنوز درباره مخاطرات کاربری های غیر مجاز آموزش لازم را ندیده‌اند. از این رو وضع قوانینی برای تأمین ایمنی شخصی آن ها در این زمینه نیز ضروری به نظر می‌رسد. می‌توان قوانین را در قالب قول و قرار به کودک ارائه کرد. به معنای روشن‌تر می‌توانید شرایطی فراهم کنید که کودک قول های زیر را به شما بدهد.
من (کودک) به پدر و مادرم قول می‌دهم که به قوانینی که با مشورت هم در ارتباط با استفاده از اینترنت وضع کرده‌ایم، پای‌بند بمانم. من بدون اجازه والدین این قوانین را نقض نخواهم کرد.
این قوانین شامل موارد زیر است:
1. روزهایی که می‌توانم به اینترنت وارد شوم، مدت زمانی که می‌توانم در اینترنت باقی بمانم، کسی که می‌توانم در فضای اینترنت با او ارتباط برقرار کنم و حوزه‌های مناسبی که می‌توانم از آن دیدن کنم، همه بر اساس توافقاتی خواهد بود که با والدین انجام داده‌ام.
2. اگر در اینترنت با موردی مواجه شوم که من را بترساند، احساس ناراحتی برای من ایجاد کند و یا من را گیج کند، خیلی زود با یک بزرگ تر معتمد صحبت می‌کنم. من بدون اجازه والدینم هیچ نوع فایل، مطلب، یا فیلمی را از کسی نگرفته و دانلود نخواهم کرد.
3. من هرگز بدون اجازه والدینم اطلاعات شخصی‌ام مانند آدرس، شماره تلفن، آدرس یا شماره تلفن محل کار والدین یا نام و محل مدرسه‌ام را در فضای اینترنت به اشتراک نخواهم گذاشت.
4. من به هیچ پیغام ناشناسی پاسخ نخواهم داد. اگر هم چنین پیغامی دریافت کنم، من بلافاصله به بزرگ تر معتمدم نشان خواهم داد. همچنین من هرگز از این پیغام ها برای کسی نخواهم فرستاد.
5. من هرگز بدون اطلاع والدین با کسی که اولین بار با او در اینترنت آشنا شده‌ام، قرار ملاقات نخواهم گذاشت. در درجه اول موضوع را با والدینم در میان می‌گذارم و اگر آن ها با این ملاقات موافقت کردند، در یک مکان عمومی و پر رفت وآمد قرار می‌گذارم و به همراه والدینم در قرار حاضر خواهم شد.
آزار جنسی کودکان
حال که قوانین خود محافظتی در برابر آزار جنسی را به کودک ارائه دادید، زمان آن فرا رسیده که به شکلی عملی آن ها را با او تمرین کنید تا از میزان یادگیری کودک مطمئن شوید. استرس نداشته باشید. این یک تمرین ساده است که به شما کمک می‌کند همان‌طور که با روشی غیر تهدید آمیز به فرزندتان یاد می‌دهید که با آتش بازی نکند یا در زمان رد شدن از عرض خیابان به هر دو طرف خیابان نگاه کند، به او بیاموزید که این قوانین ایمنی شخصی را در موقعیت های زندگی به کار ببندد.
موقعیت های خیالی زیر را در قالب بازیِ " اگر... شود، شما چه می کنی؟" ، به دقت برای کودک توصیف کنید (می‌توانید برای کمک به جذابیت بازی و درک بهتر کودک از عروسک های دستی، نقاشی یا قصه هم استفاده کنید) و به او فرصت دهید تا بگوید چگونه قوانین بالا را به کار خواهد گرفت.
موقعیت های مختلف بازی " اگر... شود، شما چه می‌کنی؟"
در این جا قوانین ایمنی فردی را در قالب موقعیت های فرضی و ملموس زندگی قرار داده و از کودک می‌خواهیم تا بر اساس این قوانین به سۆالی که درباره هر موقعیت وجود دارد، پاسخ دهد.
الف) اگر شما در حیاط یا کوچه مشغول بازی باشی و یکی از همسایه‌ها از شما بخواهد تا برای بردن سبد خریدش به داخل خانه به او کمک کنی، شما چه می‌کنی؟
(پاسخ این سۆال، قانون اول ایمنی فردی است. قانون اول می‌گفت: قبل از این که هر گونه تغییری در برنامه‌هایتان ایجاد کنید، مثلاً بخواهید جایی بروید، یا چیزی را از کسی بپذیرید، حتماً با یکی از والدین یا در غیاب آن ها با یک فرد قابل اعتماد دیگر در میان بگذارید).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: قبل از این که تصمیمی بگیرم، جایی بروم یا چیزی را از کسی قبول کنم، اول با والدینم صحبت می‌کنم. مثلاً قبل از کمک به همسایه زنگ خانه را میزنم و به مادرم اطلاع می‌دهم که همسایه از شما کمک خواسته است.
ب) اگر با یکی از اقوام بیرون رفته باشی و او به شما پیشنهاد بدهد که به او اجازه بدهی تا بدون لباس از شما عکس بگیرد، شما چه می‌کنی؟
(بر اساس قانون سوم ایمن فردی: این بدن شماست و شما حق دارید که به هر کسی که در صدد بر می‌آید تا نقاط حساس بدن شما را لمس کند یا کاری بکند که شما اشتباه می‌دانید، بگویید: نه! و بر اساس قانون چهارم: اگر زمانی مورد صدمه واقع شدید یا ترسانده شدید یا احساس ناراحتی در شما به وجود آورد، با یک بزرگ تر قابل اعتماد صحبت کنید.).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: به آن آشنا می‌گویم که نمی‌خواهم به این شکل از من عکس گرفته شود. وقتی هم به خانه برگشتم، حتماً موضوع را با والدینم در میان می‌گذارم.
اگر پرستار یا مربی‌تان از شما بخواهد که روی پایش بنشینی و او در حالی که داستانی برای شما می‌خواند، عکس هایی از آدم های برهنه به شما نشان بدهد، چه می‌کنی؟ (این موقعیت براساس قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: از او دور می‌شوم و جریان را به والدینم می‌گویم.
ج) اگر در خانه دوستتان مشغول بازی باشی و برادر بزرگ تر او و دوستانش شما را به یک جمعی دعوت کنند که در آن شما باید لباس هایتان را کامل دربیاوری و با آن ها کشتی بگیری، و دوستتان هم شما را تشویق کنند که این کار را بکنی، شما چه می‌کنی؟
(بر اساس قانون سوم: این بدن شماست و شما حق دارید که به هر کسی که در صدد بر می‌آید تا نقاط حساس بدن شما را لمس کند یا کاری بکند که شما اشتباه می‌دانید، بگویید: نه! و بر اساس قانون چهارم: اگر زمانی مورد صدمه واقع شدید یا ترسانده شدید یا احساس ناراحتی در شما به وجود آمد، با یک بزرگ تر قابل اعتماد صحبت کنید).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: به دوستم می‌گویم که باید به خانه برگردم و فوراً محل را ترک می‌کنم. وقتی به خانه رسیدم، ماوقع را به والدینم اطلاع می‌دهم.
د) اگر یک همسایه‌ای که قبلاً والدینتان به شما نگفته‌اند که می‌توانی با او جایی بروی ،به سراغ شما بیاید و به شما بگوید که مادرتان بیمار است و شما باید با او بروید چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون دوم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: اول و قبل از این که تصمیمی بگیرم، جایی بروم یا چیزی را از کسی قبول کنم، اول با والدین یا یکی از اقوام یا دوستان معتمد خانوادگی صحبت می‌کنم. اگر در مدرسه باشم، به سراغ مدیر یا معلم می‌روم و از او می‌خواهم در باره این موضوع تحقیق کند. اگر در خانه یا جای دیگری باشم با افراد قابل اعتمادی از دوستان و اقوام که احتمال می‌دهم از موضوع باخبر باشند تماس می‌گیرم تا مطمئن شوم. تا از صحت موضوع مطلع نشده‌ام با او هیچ جا نمی‌روم.
ه) اگر دریک مکان تفریحی عمومی (مثلاً استخر) باشی و فردی سعی کند به بخش های حساس بدنتان دست بزند، چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون سوم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: با تمام قدرتم سر آن فرد فریاد میزنم " به من دست نزن" و با آخرین سرعتی که می‌توانم محل را ترک می‌کنم، چون این بدن من است. همچنین موضوع را با والدینم یا فرد معتمدی که همراهم است، درمیان می‌گذارم.
و) اگر در حالی که باران می‌بارد، شما در راه رفتن به مدرسه باشی و اتومبیلی توقف کند و راننده از شما دعوت کند که سوار بشوی، چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: نیازی نیست که برای پاسخ دادن به اتومبیل نزدیک شوم. اگر والدینم اجازه نداده باشند، از همان فاصله‌ای که ایستاده‌ام، به او می‌گویم:" نه متشکرم". اگر راننده اصرار کرد باز هم به او نه می‌گویم و راه خودم را پیش می‌گیرم. همچنین موضوع را وقتی که به مدرسه رسیدم، به معلم و وقتی که به خانه رسیدم، به والدینم می‌گویم.
م) اگر شما در زمین بازی مشغول بازی باشی و یک بزرگسال به سراغ‌تان بیاید و از شما بخواهد تا در یافتن توپ گم شده‌اش به او کمک کنی، شما چه می کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول و قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: بزرگسالان باید از بزرگسالان دیگر کمک بخواهند. به آن فرد می‌گویم که من باید قبل از رفتن به جایی اول به والدین یا فرد همراهم اطلاع بدهم. همچنین جریان را به والدینم می‌گویم.
ی) اگر پرستار یا مربی‌تان از شما بخواهد که روی پایش بنشینی و او در حالی که داستانی برای شما می‌خواند، عکس هایی از آدم های برهنه به شما نشان بدهد چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون چهارم بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: از او دور می‌شوم و جریان را به والدینم می‌گویم.
تمرین موقعیت‌های گوناگون به کودکان کمک می‌کند تا در زمینه ایمنی فردی به اعتماد به نفس بالاتری دست یابند. هرقدر فرصت تمرین این مهارت ها بیشتر باشد، قدرت یادگیری و به‌کارگیری راهکارهای خود محافظتی در آن ها بیشتر می شود
ل) اگر در حال استفاده از اینترنت برای کار مدرسه‌تان باشی و یک پیغامی برای شما برسد که ازتان بخواهد فرمی را شامل نام، آدرس، تولد و شماره تلفن وارد کنی تا برنده یک جایزه شوی، چه می‌کنی؟
(این موقعیت براساس قانون اول بنا شده است).
پاسخ مطلوب کودک باید چنین باشد: اطلاعات شخصی‌ام را در اینترنت قرار نمی‌دهم. چون هیچ‌وقت هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که این اطلاعات چگونه و توسط چه کسی استفاده خواهد شد.
شما می‌توانید موقعیت های جالب دیگری هم خودتان خلق کنید و درک کودک را از این قوانین مورد بررسی قرار دهید. تمرین موقعیت‌های گوناگون به کودکان کمک می‌کند تا در زمینه ایمنی فردی به اعتماد به نفس بالاتری دست یابند. هرقدر فرصت تمرین این مهارت ها بیشتر باشد، قدرت یادگیری و به‌کارگیری راهکارهای خود محافظتی در آن ها بیشتر می شود.
یک ماده مخدر جدید در سوپرمارکت‌ها!
یک ماده مخدر جدید در سوپرمارکت‌ها!
«ماده مخدر "بی تی" در بین دانش آموزان جولان می دهد.»
روزنامه جمهوری اسلامی با انتشار مطلب فوق، نوشت: پدران و مادران باید بشدت مواظب باشند. پان پراگ (بی تی BT) نام محصولی است خطرناک، اما بسیار ارزان که در بسته های سبزرنگ و به قیمت کم تر از 500 تومان حتی در برخی سوپرمارکت ها نیز یافت می شود. محصول کشور هندوستان است که مخدرهای مشابه آن نیز در پاکستان و افغانستان تولید می شوند و دقیقاً همانند مخدر ناس، از طریق بزاق دهان مصرف می شود.
هر چند پیش تر برخی رسانه ها اشاره ای به این قبیل ماده مخدر داشتند؛ اما به دلیل برخی کم توجهی ها هنوز این مخدر ارزان قیمت برای عمده مردم و جوانان ناشناخته است. مواد اولیه این محصول خطرناک، تنباکو، آهک، خاکستر، ادویه های معطر، ساخارین (ماده بسیار سرطان زا) و برای افزایش قدرت نشئگی و سرخوشی ترکیبات مخدر و یا توهم زایی چون تریاک و حشیش و ترکیبات شیمیایی دیگر چون آرسنیک، منیزیم، سرب و حتی داروهای روان گردان از قبیل اکستازی گزارش شده است.
بزرگ ترین فاجعه این مخدر ویران گر که در بسته بندی های بسیار شیک و با طعم انواع میوه ها وجود دارد، این است که اگر تریاک و حتی کراک و هروئین و سایر مواد مخدر سنتی و صنعتی، قشر بزرگ سال، جوان و یا حتی نوجوانان را مورد هجمه قرار داده اند، این سرطان بی صدا نوک پیکان شومش را به سمت دانش آموزان خردسال نشانه رفته است و گویا قصد دارد تمام جامعه را شخم بزند.
منبع : سیمرغ
بازنشر : ایران گراند