کاهش استرس در کمتر از یک ساعت

کاهش استرس در کمتر از یک ساعت

جویدن آدامس به مدت 10 دقیقه: 

محققان استرالیایی و انگلیسی دریافته اند در لحظه های استرس زا در افرادی که آدامس می جوند، 18 درصد کورتیزول (هورمون استرس) کمتر تولید می شود. آدامس جویدن باعث افزایش خون رسانی به مغز می شود و در نتیجه فرد هوشیارتر است.

چای سیاه مصرف کنید:

مصرف روزانه چای، استرس را سریع تر از بین می برد. ترکیب شیمیایی موجود در چای که سرشار از آنتی اکسیدان است، با تاثیر گذاشتن روی ناقل های عصبی در مغز، آرامش ایجاد می کند.

ماساژ:

ماساژ 15 دقیقه ای هفته ای دوبار با آرام کردن سیستم عصبی، میزان استرس را کاهش می دهد. کافی است با کف دست، یک توپ تنیس را روی عضلات غلت دهید.

نوشتن به مدت 20 دقیقه: 

نتایج بررسی که در سال ۲۰۱۰ انجام شد، نشان داد ۲۰دقیقه نوشتن درباره یک واقعه استرس زا در ۲ روز متفاوت، میزان استرس را کاهش می دهد. نوشتن باعث انسجام فکر می شود و شما را از احساسات منفی رها می کند.

به مدت 30 دقیقه به موسیقی آرام گوش دهید:

موسیقی، عواطف مثبت را آشکار می کند و میزان هورمون های استرس زا را کاهش می دهد. نتایج تحقیقات نشان می دهد، بیمارانی که قبل از عمل جراحی به موسیقی آرام بخش گوش می دهند، با اضطراب کمتری مواجه می شوند.

برای 45 دقیقه استفاده از ابزارهای فناوری را کنار بگذارید:

در تحقیقی که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، محققان دریافتند، هنگام کنترل کردن ایمیل ها، ضربان قلب افزایش می یابد. بنابراین به مدت 45 دقیقه در روز از بررسی کردن نامه های الکترونیکی دست بردارید.

تمیز کردن منزل به مدت یک ساعت: 

انجام کارهای منزل در کاهش استرس مفید است.تا کردن لباس ها یا کشیدن جارو باعث می شود فرد به موضوعات استرس زا فکر نکند.

منبع : سیمرغ

بازنشر : ایران گراند

محرک های جنسی در کودکان و نوجوانان

محرک های جنسی در کودکان و نوجوانان

این روزها شاهد محرک های گوناگون و فراوانی در محیط زندگی کودکان هستیم. این محرک ها می تواند موجب تسریع رشد جنسی و افزایش تمایلات آنان شود و البته احتمال دارد تا مدت ها از نظر پدر و مادر مخفی بماند. نبود کنترل و توجه والدین به اعمال و امیال جنسی کودک نیز موجب می شود، او برای ارضای میل خود به دنبال محرک های جدید و متنوع تر رود. مطلبی که در ادامه آمده، راهنمایی است برای والدین درباره همین موضوع.

محرک های جنسی در کودکان می تواند در قالب اشتیاق به تماشای فیلم های عاشقانه ماهواره ای، عادات نامناسب، پنهانی گوش کردن به گفت وگوهای جنسی و کنجکاوی در مشاهده روابط خصوصی والدین، یادگیری شوخی های غیراخلاقی و تکیه کلام های نامناسب از بزرگ ترها و اصرار در هم اتاق شدن با پدر و مادر ظاهر شود و گاهی نیز می تواند کودک را ناسازگار، پرخاشگر، عصیانگر یا ناآرام کند. این رفتارهای خارج از کنترل معمولا از کودکستان تا دبستان شایع تر بوده، امروزه یکی از دغدغه های اصلی والدین است.

در این میان خانواده هایی هم هستند که چون تربیت کودکشان تحت کنترل و براساس ضوابط و موازین اخلاقی است، نگران آنند که وقتی فرزندشان را به مهد یا مدرسه می فرستند با چه کودکانی هم صحبت شود و حرف هایشان در چه قالبی باشد و این گفت وگوها تا چه حد بر اعمال و خلقیات کودک تاثیر سوء بگذارد.

حال پرسش اینجاست، کودکانی که قسمت اعظم گفت وگوهایشان درباره مسائل جنسی، شرح فیلم های عاشقانه و شوخی ها و اعمال تحریک آمیز غیراخلاقی است، آیا دچار نوعی ناهنجاری یا انحراف جنسی اند یا شیوه تربیت غلطی داشته اند یا این کنجکاوی ها در رده سنی آنان عادی محسوب می شود؟

کودکان را دریابید

حجت الاسلام نصیر عابدینی، روان شناس بالینی در این باره می گوید: از دیدگاه دینی و روان شناسی کودک تا قبل از سن تکلیف نه دچار گناه می شود، نه منحرف جنسی نامیده می شود ؛ چرا که هنوز نظام اخلاقی کودک شکل نگرفته و ناهنجاری اخلاقی و دینی در او معنایی ندارد، ولی می توان گفت کودک دچار نوعی ناهنجاری رفتاری شده و نیاز به مشاوره یا حتی روان درمانی دارد. او با اشاره به این که شیوه تربیتی غلط والدین یکی از ملاک های ایجاد این نوع مشکلات در کودک است، می گوید: محیط غیرتربیتی اجتماع نیز می تواند از عوامل اصلی تشدید این نوع تحریکات باشد.

عابدینی با اشاره به این که کنجکاوی های جنسی پسر و دختر از سنین دو یا سه سالگی شروع می شود و صددرصد طبیعی است، می افزاید: کودکان از سه تا هفت سالگی کنجکاوند تا تمام قسمت های بدن خود را لمس و شناسایی کنند و یکی از این قسمت ها ناحیه تناسلی است و به دلیل آن که متوجه تفاوت هایی در آناتومی دو جنس می شوند، به دنبال جواب بوده، مشتاق مشاهده قسمت های مختلف بدن خود، والدین، همسالان یا احتمالا بازیگران و ورزشکاران فیلم های غیراخلاقی هستند. از طرفی به سبب آن که در کودکان از این سنین به بعد به مرور هورمون های جنسی ترشح می شود، تمایلات آنان بیشتر شده و اگر تحت کنترل و توجه والدین نباشند یا در محیط نامناسب پرورش یابند، عادات نامناسب جنسی و خلقیات ناشایست در آنان بروز خواهد کرد.

به گفته این روان شناس، در دخترها از پنج سالگی تا اواخر دوران دبستان (دوازده تا سیزده سالگی) تمایلات غریزی مادری و عاطفی شکل می گیرد و به دلیل آن که زودتر از پسرها بالغ می شوند، اظهار عشق و علاقه و دلبستگی آن ها به جنس مخالف با تشدید محرک های محیطی به اوج خود می رسد و حتی احتمال گرایش و وابستگی شدید عاطفی به جنس موافق و بحث و گفت وگوهای عاطفی در این باب در آن ها زیاد می شود.

در پسرها نیز از سه تا هفت سالگی به دلیل بروز تغییرات فیزیکی در بدنشان به طور ناخواسته لذت های جنسی را تجربه می کنند و این مساله نیز در اثر تحریکات محیطی شدت می گیرد.

به گفته عابدینی، روابط آزادانه در ارتباطات خانوادگی، بازی ها و تصاویر انیمیشنی غیراخلاقی، برنامه های محرک ماهواره ای، بلوتوث های ناشایست دریافتی و مشاهده روابط بی قید و شرط دختر و پسر از مهم ترین محرک های محیطی محسوب می شود.

عابدینی با تاکید بر این که اضطراب در کودکان دبستانی نیز می تواند یکی از عوامل توجه آن ها به مسائل، عادات یا گفت وگوهای جنسی باشد، می گوید: کودک پرتنش همیشه در پی راهی است که اضطراب خود را با آن تخلیه کند یا کاهش دهد. به گفته این روان شناس اضطراب براثر خلأ عاطفی، تنش های روحی و روابط نابسامان والدین یا نبود پدر و مادر به دلیل مشغله کاری در کودک ایجاد می شود و می تواند پیش زمینه ناهنجاری جنسی یا حتی بلوغ زودرس شود و در دخترها به سبب تمایلات عاطفی در مقایسه با پسرها شدت بیشتری دارد.

جاذبه پدر و مادر، کودک را می رباید

با توجه به این که جاذبه و کشش شنیدن و درک مسائل جنسی آن هم برای کودک کنجکاو، عاملی برای ترغیب او به سمت و سوی گویندگان این نوع مسائل و الگوگیری از آنان است، رابطه غنی عاطفی پدر و مادر با کودک می تواند سبب دلبستگی و گرایش فرزند به والدین شود. این را عابدینی می گوید و اضافه می کند، اگرچه روابط خارج از خانه فراتر از کنترل والدین است، اما هر چه پدر و مادر با نرمش و ملایمت نیازهای عاطفی و روانی کودک را تامین کنند و خلقیات آنان جذاب تر و پرکشش تر از همسالان کودک باشد، فرزند به جای تقلید از همسالان یا همکلاسی ها، پدر و مادر را الگوی خود قرار داده، موفق تر و فرمانبردارتر خواهد بود.

وی خاطرنشان می کند والدین باید با فرزندان خود همچون دوستانی صمیمی رفتار کرده، آن ها را در تفریحات سالم همراهی کنند، با آن ها ورزش و بازی کنند، به کوه، سینما و پارک روند، به کودک اجازه گفت وگوی تلفنی با دوستان بدهند و او را در دیدار با دوستان یا شرکت در جشن تولدهای غیرآسیب زای همسالان همراهی کنند و به او فرصت دهند مسائل و موضوعات مدرسه یا مهد را برایشان تعریف کند.

عابدینی با اشاره به این که کودک در دوره مهد و دبستان قابلیت درک و فهم نصیحت را دارد، می گوید بهتر است در یک جمله تا ده کلمه (در حد حوصله کودک) توصیه یا خواسته خود را به کودک انتقال دهید.

او اظهار می کند: قصه درمانی و بازی درمانی از جمله روش هایی است که می توان کودک را در حد فهم و درکش از انجام یا تقلید رفتارهای نادرست و به کار بردن تکیه کلام های غیراخلاقی برحذر داشت. گاهی نیز می توان به کودک سوال و جواب آموخت که در مواجهه با رفتار یا گفته های غیراخلاقی و نامناسب همسالان، آمادگی مقابله و نه گفتن داشته باشد و حاضر جواب باشد و بداند در مقابل چه گفته ای چه پاسخی دهد. به گفته عابدینی رفتار بد، خشونت آمیز و بی اعتنایی به موازین اخلاقی خیلی زود در سیمای روحی کودک ظاهر می شود و تصورات و تمایلات متعددی را در او تقویت می کند.

وقتی کودک به مسائل جنسی پی می برد

اگر کودک متوجه برخی روابط، اعمال و گفته های جنسی شد یا از تکیه کلام های نادرست و غیراخلاقی یا شوخی های جنسی استفاده کرد، واکنش پدر و مادر چگونه باید باشد؟

عابدینی با اشاره به آن که نباید به بیداری جنسی کودک بی اعتنایی کرد و از طرفی نباید در برابر آن عکس العمل شدید نشان داد و با تهدید او را سرزنش کرد، می گوید: والدین باید سطح دانسته های کودک را با چند سوال و جواب ساده مورد سنجش قرار دهند و براساس میزان اطلاعات او و نه بیشتر، افکارش را مدیریت کنند و پاسخ روشنی به او دهند و از دروغ و کتمان موضوع و محدود کردن بی قید و شرط کودک از دانستن پاره ای مسائل جنسی غیرآسیب زا اجتناب کنند، چرا که محدودیت بیش از حد، سبب کنجکاوی و تحریک بیشتر برای دانستن و پرسیدن این موضوعات از طریق همسالان ناآگاه می شود و نتیجه آن اضطراب، درگیری و اشتغال ذهنی، افکار نابسامان، افت تحصیلی، عادات نامناسب و بلوغ زودرس است. این روان شناس درخصوص کودکی که از تکیه کلام های زشت یا شوخی های جنسی استفاده می کند، می گوید: بهترین راهکار آن است که یکی دوبار اول به حرف های غیراخلاقی او بی اعتنایی شده، در صورت ادامه دار شدن از شیوه محروم سازی استفاده شود، یعنی او را برای مدت معینی از بازی، دوستان یا غذای مورد علاقه اش محروم کنید.

عابدینی تاکید می کند: بی مبالاتی والدین در روابط زناشویی پیش چشم کودک، نقطه آغاز تخیلات و صحنه های خیال پردازی شده غیرواقع گرایانه از جانب کودک است که با واقعیت در تضاد است و می تواند روی روان کودک تاثیر سوءگذاشته، ذهن او را مدام درگیر تخیلات و تمایلات جنسی کند و به حال و آینده او لطمه وارد سازد. بنابراین خانواده ها باید بسیار مراقب چنین شرایطی باشند.

منبع : سیمرغ

بازنشر : ایران گراند

چطور در مورد رابطه ‌جنسی با شوهرتان صحبت کنید +18

چطور در مورد رابطه ‌جنسی با شوهرتان صحبت کنید +18

متداول  ترین مشکل جنسی بین زوج  های خوشبخت چیست؟ چیزی نیست جز عامل "کافی نبودن" .

زوج ها معمولا در زندگی های زناشویی که محکوم با شدت و تکرار رابطه  جنسی است ،سردرگم می شوند. اما به عقیده دکتر کیمبرلی شارکی درمانگر جنسی این یک خبر خوب است. واقعیت این است که، "مسائل جنسی در زندگی های زناشویی خوب و موفق معمولا قابل حل هستند." اما باید در مورد رابطه  جنسی با همسرتان صحبت کنید. در زیر به نکاتی اشاره می کنیم که برای حرف زدن در این رابطه با همسرتان کمکتان می کند.

1) هیچ وقت در تختخواب موضوع را به میان نکشید.

درست قبل و بعد از رابطه  جنسی، اصلا زمان خوبی برای بررسی اشتباهات و عملکرد جنسیتان نیست.

 دکتر شارکی می گوید، "در این زمان همه ما بیشتر از زمان های دیگر آسیب پذیر هستیم." علاوه بر این، اتاق خوابتان و مخصوصا تختخوابتان، باید محل آرامش شما باشد نه محلی برای ایراد نارضایتی ها. باید محلی دلپذیر اما خنثی برای این منظور پیدا کنید، مثل یک رستوران یا کافی شاپ که به اندازه کافی برای ریلکس کردن رمانتیک و آرامش  بخش باشد.

2) برای حرف زدن برنامه بریزید.

درست است که می توانید در همان لحظه هم حرف بزنید ؛ اما الان شاید وقتش نباشد. اگر بی مهابا حرف بزنید، ممکن است باعث شود همسرتان حالت دفاعی بگیرد. از قبل به او بگویید که می خواهید با او حرف بزنید تا هر دو شما فرصت کافی برای فکر کردن به آنچه می خواهید بگویید، در اختیار داشته باشید.

3) با عشق و علاقه به عطش و شور روابط جنسیتان در روزهای اول ازدواج نگاه کنید.

گاهی  اوقات سهیم شدن در یک حس نوستالژی از آنچه قبلا انجام می دادید، برای این که بتوانید آزادانه در مورد رابطه  جنسی با هم حرف بزنید، هدایتتان می کند. می توانید بگویید، "آن موقع ها را یادت هست که ساعت ها فقط همدیگر را می بوسیدیم؟" یا "وقت هایی که بغلم می کردی، واقعا سراپا لذت می شدم."

4) بدانید که او خود به  خود نمی داند که چطور باید به شما لذت بدهد.

این روزها کمتر مردی هست که راه و رسم عشق بازی با همسرش را بلد نباشد، اما همیشه هم این طور نیست. مشکل اینجاست که کارهایی که قبلا برایتان لذت بخش بودند، ممکن است الان دیگر تاثیر نداشته باشند. دلیل آن می تواند بچه دار شدن یا بالاتر رفتن سنتان باشد. اگر خودتان به او نگویید که چه می خواهید، او از کجا باید بفهمد؟

5) درمورد چیزی که می خواهید رک و راست باشید.

اگر ندانید چه چیز شور و میل جنسی شما را تحریک می کند، به هیچ  وجه نخواهید توانست آن را به همسرتان بفهمانید. اگر قبلا یک راست وارد تختخواب می شدید و سر کار اصلی می رفتید، ولی الان احساس می کنید دوست دارید وقت بیشتری را صرف عشق بازی کنید، باید این را به همسرتان بگویید. اگر یک قسمت خاص از بدنتان دیگر مثل قبل محل خوبی برای تحریک شدن نیست، باید آن را به اطلاع او برسانید.

6) سرزنش یا تحقیرش نکنید.

برای این که به چیزی که می خواهید برسید ،لازم نیست بدجنس شوید. با پذیرش ذهنی شروع کنید. این یعنی فرض کنید که همسرتان دوست دارد بیشترین لذت ها را به شما بدهد. پس به جای این که بگویید، "باید درمورد روابط جنسی مسخره ای که داریم با هم حرف بزنیم:، بگویید، "می دونم دوست داری من از رابطه  مون لذت ببرم ،اما می خوام تو هم لذت ببری .به خاطر همین مایلم صحبت کنیم تا ببینیم چطور می تونیم هر دو لذت ببریم."

7) موضوع را به خودتان برگردانید.

زاویه صحبت را طوری تغییر دهید که انگار موضوع درمورد شماست. مثلا بگویید، "به این ربطی نداره که تو چه کاری رو اشتباه انجام میدی، موضوع این که که من چه چیزی دوست دارم." پس به  جای این که بگویید، "هیچ وقت به اندازه کافی با من عشق بازی نمی کنی" بگویید، "دوست دارم قبل از این که سراغ کار اصلی بریم ، کمی ناز و نوازشم کنی."

8) به ایما و اشاره  های غیرکلامی خودتان دقت کنید.

شاید در کلماتی که به کار می برید دقت کنید که به هیچ  وجه فرد همسرتان را مقصر نکنید، اما زبان اندامتان چطور؟ زبان اندامتان هم راهی برای بیان احساستان است! سعی کنید تا می توانید آرام باشید و بدون عصبانیت و خستگی حرف بزنید. چند نفس عمیق بکشید، دقت کنید که دست  به سینه نباشید و موقع حرف زدن نزدیک او بنشینید.

9) در ذهنتان راه  حل داشته باشید و از ایده های او هم استقبال کنید.

رسیدن به خواسته ها و نیازهایتان درست است ،اما باید به حرف های او هم گوش بدهید. اولویت های او هم ممکن است تغییر کرده باشد و نیمی از سهم لذت بردن از رابطه جنسی برعهده  شماست. با او همفکری کنید و بهترین زمان ها را برای رابطه  جنسی تعیین کنید. شاید هم بد نباشد با هم برای مشاوره بروید. مشاوران می توانند راه های بسیار خوبی برای برگرداندن شور و عشق قدیم به زندگیتان به شما پیشنهاد کنند.

10) یادتان باشد این مکالمه یک طرفه نیست.

حرف زدن در مورد زندگی جنسیتان چیزی نیست که یک بار در طول زندگیتان در مورد آن حرف بزنید. این بحثی همیشگی است. بعضی از زوج ها به طور منظم جلساتی را با هم به حرف زدن درمورد مسائل دیگر زندگی مثل برنامه های مالی و برنامه های مربوط به فرزندانشان اختصاص می دهند. چرا نباید وقتی را هم برای حرف زدن در مورد زندگی جنسیتان اختصاص دهید؟

منبع: کتاب رازهای جنسی و زناشویی

نویسنده : یاسین قاسمی

گرداوری شده توسط پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده

رابطه‌جنسی در دوران‌عقد چگونه‌باشد؟

رابطه‌جنسی در دوران‌عقد چگونه‌باشد؟

دوران عقد دورانی است که روابط عاطفی بین شما و همسرتان شکل می گیرد و به اوج خود می رسد. دراین دوران باهم انس می گیرید، یکدیگر را می شناسید و قلق های همدیگر را تا حدود زیادی پیدا می کنید.

دوران عقد در واقع دورانی است که شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچ کس دیگر نتواند تا این حد او را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود.

در دوران عقد احساسات عاطفی شکل می گیرد و رابطه جنسی اگر کنترل شده و خفیف باشد، می تواند به شکل گیری و ظهور این احساسات کمک زیادی کند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی که تنها براساس این رابطه شکل بگیرد، پایدار و استوار نمی ماند.

اما واقعا سوال خیلی از دختر و پسرهای عقد کرده است که حد این روابط کجاست؟ شما در دوران عقد می توانید مثل یک زوج واقعی با هم رابطه داشته باشید یا باید همچنان از همدیگر فاصله بگیرید؟

اگر قرار باشد پاسخ این سوال را در یک عبارت بگوییم، باید بگوییم هیچ کدام! رابطه جنسی در دوران عقد تعاریف خاص خودش را دارد. شما شرعا همسر هستید و اگر یک رابطه کامل با هم داشته باشید که حتی منجر به بارداری شود، باز هم شرعا و قانونا کسی نمی تواند به شما خرده بگیرد. اما آنچه در این میان شک و تردید به وجود می آورد، عرف است.

در مقابل عرف نباید جبهه گرفت. همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. شما و همسرتان بعد از عقد شرعا زن و شوهر هستید، اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغار نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. این یعنی شما باید برخی از چهارچوب های زندگی دوران تجرد را همچنان حفظ کنید.

این چهارچوب ها می گوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما را با روحیات هم بیشتر آشنا کند؛ اما این حد، اگر نادیده گرفته شود و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.

مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق می افتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یکدیگر می کند. احساس تعهد می آورد، وابسته می کند و باعث می شود در جایی که باید تفکر منطقی داشته باشید، احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟

شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر می کردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار می دهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود.

به همین دلیل است که می گویند روابط جنسی کامل خود را به زمانی موکول کنید که باهم زندگی مشترک را آغاز کرده اید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی می کنید.

اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان را با او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمی شود، مگر وقتی که شما از چهارچوب های عرفی فاصله بگیرید و به یکدیگر عشق بورزید. بسیاری از مشکلات و اختلالاتی که در دوران عقد به وجود می آید، ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.

منبع: تبیان

این خاصیت انار را نشنیده اید

این خاصیت انار را نشنیده اید

نتیجه یک تحقیق آمریکایی که در سال ۲۰۱۲ انجام شده، نشان می دهد امکان آسیب دیدن جفت در خانم های بارداری که عادت به مصرف هفته ای ۲ یا ۳ لیوان آب انار دارند، بسیار کمتر از سایر خانم های باردار است.

محققان می گویند آنتی اکسیدان های فراوان موجود در آب انار، جلوی آسیب های احتمالی که رادیکال های آزاد موجود در بدن مادر می توانند برای جفت ایجاد کنند، می گیرند و حتی می توانند باعث ترمیم سلول های آسیب دیده جفت هم شوند.

یک تحقیق آمریکایی دیگر هم که در سال ۲۰۰۵ انجام شد، ثابت کرد پلی فنول های موجود در انار جلوی کمبود اکسیژن و آسیب رسیدن به مغز جنین را می گیرد. پس خانم های باردار نباید مصرف متعادل انار را در دوران بارداری فراموش کنند.

منبع : سیمرغ

بازنشر : ایران گراند