#بهشت_و_دوزخ
آنچه در کتب مقدس از اوستا و تورات و انجیل و قرآن دربارهی بهشت و دوزخ نقل شده، رمز و اشاره است نه صورت ظاهر.
چنانچه میدانیم که معاد روحانی است و نه جسمانی؛ پس بهشت،
کمال است و دوزخ، نقص و کاستی. بهشت، رضای خداوند است و سُرورٍ قلب و
راحتِ دل و جان، و دوزخ، تاریکی دل و اندوه قلب و پریشانی جان و وجدان.
بهشت، زندگی روحانی و معنوی است و دوزخ ،مرگ روحانی.
هرکس
ممکن است در این هیکل جسمانی در بهشت باشد یا در دوزخ. شادمانی و سرورِ
آسمانی، شادمانی و سرورِ روح است و غم و اندوه و دوری از این سرور و
شادمانی، دوزخِ جان. تردیدی نیست که این شادی روح یا اندوه جان، بعد از
صعود از این عالم ادامه خواهد داشت. در حقیقت، بذری که در این عالم کاشته
میشود، در عوالم دیگر به میوه خواهد نشست.
در
این عالم ما برای پرورش روح و صفات الهی مثل خضوع و خشوع و خاکساری،
محبت، خدمت، وفا، راستی، پاکدامنی و ... باید همواره تلاش کنیم. هریک از
این صفات مثل بذری است که در وجود کاشته میشود و درخت آن در عالم ملکوت
به ثمر مینشیند. قصور و کوتاهی ما در پرورش هریک از این صفات، سبب دوری از
حق و محرومیت ما از مواهب خداوند در عالم ملکوت خواهد شد، که همانا دوزخ
میباشد. و پرورش هریک از این صفات ما را در عالم ملکوت مقرب به حق میکند
که این نزدیکی و همآغوشی با محبوب حقیقی همانا بهشت است.
خداوند
روح پلیدی را هرگز نیافریده است. و بدی و پلیدی اصولن وجود ذاتی ندارند و
تنها فقدان و عدم خوبی است که به بدی تعبیر میشود. حال اینکه روح هنگام
صعود به عالم ملکوت نمیتواند صفات بد را با خود به آن عالم انتقال دهد؛
چرا که عالم ملکوت و عوالم بالا از وجود بدیها پاک و مبرّی است. روح هم
حین صعود سجایای الهی و خصایص روحانی را که در این جهان کسب نموده، با خود
به عالم ملکوت میبرد و نمیتواند صفات بد را با خود به عالم بعد منتقل
کند. و موقعیت روح و رتبهای که در عالم بعد در آن قرار میگیرد، با تقرّب
آن به ساحت الهی و با سجایایی که میتواند با خود حین ارتقاء همراه برد
تعیین میشود. هرچه این مقام و رتبه به خداوند نزدیک باشد، به اصطلاح روح
در بهشت است و دوری به اصطلاح دوزخ است. البته عامل دیگری هم در تعیین مقام
روح در عالم بعد دخیل است و آن فضل و عنایت الهی است که آثار شمول آن
خارج از حیطهی درک انسان است و به برکت آن روح میتواند در عوالم عالیه
سیر و ترقّی نماید.
#بهشت_و_دوزخ #تحری_حقیقت
رفتار ما از نگرش ما شکل میگیرد، نه آگاهی ما، در نشر حقیقت بکوشیم.