ایگوی ترس!

ایگوی ترس!

   کالبد فیزیکی ما به خاطر تربیت غلط از سوی جامعه و والدین، از همان سنین ابتدایی با ایگوی ترس توسعه می یابد.
ترس، یکی از رایج ترین و شایع ترین ایگوها در همه جوامع انسانی می باشد. از دیرباز در ذهن همه انسان ها و در حافظه ی اصلی آن ها انبار شده است. در تمام سنین حضور پررنگی دارد، هرچند نوع ترس در سنین مختلف می تواند تفاوت داشته باشد. در کودکی ترس از بی کسی است و تنهایی.
در جوانی ترس نداشتن و ترس به دست نیاوردن است و در پیری ترس از دست دادن و ترس مرگ.
این ایگو در ناخوداگاه انسان ها حضور بسیار فعالی دارد و در جهان بیرونی نیز نمود ترس بسیار پر رنگ است.

    ایگوی ترس، مانع عمل درست و مناسب و به موقع می شود. ترس ها فرصت های مناسب انسان را از او می گیرد و باعث می شود کاری انجام دهیم که در راستای کار اصلی است، ولی به خاطر ترس آن کار را انجام نمی دهیم و مشابه آن را انجام می دهیم.
ایگوی ترس، باعث می شود ما بسیار محتاط و ملاحظه کارانه رفتار کنیم و کشمکش درونی ما را زیاد کرده و فرصت ها را یکی بعد از دیگری از ما می گیرد.
ایگوی نا امیدی و ایگوی غرور در بسیاری مواقع در کنار ایگوی ترس مشاهده می شوند.
ایگوی ترس، جزء غرایز پایه کالبد فیزیکی نیست و در برخی افراد این ایگو به ایگوی خشونت تبدیل می شود، یا به عبارتی بهتر تزویج ایگوها در این افراد دیده می شود. یعنی افرادی که ایگوی ترس آن ها به ایگوی خشونت تبدیل شده است.

ترس در قرآن با واژه های مختلفی ذکرگردیده است.
«خوف» و«خشیت» و «وجل» و «رهبت» و «هیبت».
در قرآن ایگوی ترس در بسیاری از پیامبران دیده می شود. جزو ایگوهای قوی و ریشه دار بشری است و به راحتی از بین نمی رود.
در قران صفت «لاتخف» « و لاتحزن» به اولیاء الهی تعلق دارد، یعنی مقامی که در آن فرد نه ایگوی ترس دارد و نه ایگوی غم و اندوه.

انَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلَا هُمْ یحْزَنُونَ(یونس/62) 

آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین می‌شوند!

   در روانشناسی گفته می شود که اگر بر ترس های خود غلبه کنیم، احساس آزادی و راحتی خواهیم کرد.
ترس ها، زواید بسیار عمیقی در ناخودآگاه ما دارند و معمولا در خواب و بیداری در کنار ما هستند.
ما بسیاری از فرصت های خود در جهان های درون را به خاطر ترس از دست می دهیم.
ما تصور می کنیم که در جهان بیرونی همانند شیر قوی و پر زور هستیم، ولی وقتی موقعیتی پیش می آید ترسو بودن خود را کاملا حس می کنیم. ترس در همه زوایای وجود ما رخنه کرده است.

   ببینید در طی 24 ساعت گذشته در چه مواقعی ایگوی ترس همراه شما بوده است.
ببینید از چه چیزهایی ترسیده اید؟
ببینید ترس شما ریشه اقتصادی دارد یا ترسی روانی است و ریشه در ناخوداگاه شما دارد؟
ترس ها را باید یادداشت کنید و نوع آن ها را مشخص نمایید. در برخی اوقات ما از عناصری همانند آب یا آتش به طور ناخوداگاه می ترسیم.
در برخی اوقات از حیواناتی همانند سگ یا گرگ می ترسیم.
در برخی اوقات از مکان هایی سربسته و تاریک می ترسیم.
در برخی اوقات از برخی شغل ها و انجام برخی کارها می ترسیم.
در برخی اوقات از نامادری یا ناپدری می ترسیم و در برخی اوقات ما از ارتفاع می ترسیم.
ترس از مرگ و نابودی نیز، یکی از ترس های بزرگ انسان هاست.
در برخی مواقع نیز ترس از ناشناخته ها می آید. ترس ها چنان با گوشت و پوست ما عجین شده اند که می پنداریم جزء وجودی ما هستند. در حالی که بدون آن ها ما آزاد و رها خواهیم بود و آرامش بیشتری خواهیم داشت.

   هرچند شجاعت لبه دیگری از ایگوی ترس به شمار می رود، اما فقط به وسیله شجاعت و جرات مقابله و رو در رو شدن با ترس، این ایگو را می توان از بین برد. به همین خاطر باید برای غلبه بر این ایگو، از همتای مثبت آن کمک بگیریم. باید با ترس هایمان رو به رو شویم. هنگامی که این مقابله و رو به رویی اتفاق بیفتد، شاهد خواهیم بود که بیشتر ترس ها وجود خارجی ندارند و تنها حالت ذهنی آن ها در ما وجود دارد و اگر با ترس های درونی در رویاها روبه رو شویم، اگر فرار نکنیم و آن ها را لمس کنیم، آن ها به دود سیاهی تبدیل خواهند شد و از بین خواهند رفت.

   ترس هایتان را مشاهده و آن ها را یادداشت کنید.
آن ها می توانند جنبه بیرونی و درونی داشته باشند. ببینید از چه چیزی می ترسید و چه چیزی در پشت این ترس قرار دارد؟
نوع ترس را تعیین کنید. ریشه و خاستگاه آن را در درون و در بیرون جستجو نمایید. باور داشته باشید که بیشتر ترس ها در درون شما وجود دارند، ولی هرگز اتفاق نمی افتند.

(؟)

کانال شفیعی مطهر     https://telegram.me/joinchat/BIdJOjvugFypj0yYYZKetw