‍ دوست....

‍ دوست....

همدیگر را یافتن هنر نیست ... هنر این است
که همدیگر را گم نکنیم ... بعضى ها بی هیچ دلیلی دوست داشتنی هستند
می شوند دوست
می شوند همراه
می شوند جان دل
جاده رفاقتش یک طرفه نیست
آنقدر خوبند که انگار بهترین شنونده دنیا هستند
پیششان نقاب ندارى ، خود خودت هستى
رازهاى مگویت را هم جزو اسرار خودشان می دانند
حتى قضاوت هایشان هم شیرین است ، درست مثل شیرین زبانى هایشان و گاهاً ناسزاهایشان
بعضى وقت ها فکر می کنى که چرا من را بهتر از خودم می شناسد !
انگار خدا یک مسکن فروشى در درونشان ساخته
آنقدر به دنیاى درونت نفوذ می کنند که می شوند قسمتى از وجودت
حتى می شوند از جنس خواهر یا برادرت
آینه ات می شوند
حتى اگر بر خلاف میلشان کارى کردى ، رفتارشان را با تو عوض نمی کنند
حرف که می زنند تا ته دنیا بپایش مى ایستند و نگرانِ نگرانى هایت هستند .
دستانتان را می گیرند و اشک هایتان را پاک می کنند .
بهترین هدیه اى که به تو می دهند ، وجودشان است و هیچ وقت نگران پس گرفتنشان نیستى .
می توانى با آن ها به جاى خاطره بازى ، خاطره سازى کنى .
می توانى با حضورشان جنس دوست داشتن خدا را بفهمى .
تعدادشان کم است، ولى کیفیت دارند و با آن ها کیف می کنى .
بى بهانه دوستشان دارى و حتى اسمشان که مى آید ، احساس امنیت می کنى .
کسى که در گذر زمان کنارت ماند و همخونت شد!