نوشیدن چای به جبران خون های ریخته شده در عاشورا

 نوشیدن چای به جبران خون های ریخته شده در عاشورا

به هر کار دیگری که برای بزرگداشت عاشورا انجام می شود کاری ندارم، ولی هرچه انداز ورانداز می کنم، نمی فهمم که بستن خیابان های شلوغ شهرهای کشوری به این بزرگی صرفا برای نوشیدن چای در لیوان پلاستیکی یک بار مصرف، چگونه بزرگداشتی است از حادثه ای که چنان عظمتی در تاریخ یافته است!

لطفا به آن چای نوشان و چای ریزان بگویید لختی تامل کنند! ما اینجا ترافیک ایجاد کنیم و خسارت های هنگفت اقتصادی و زیست محیطی را باعث شویم و مانع رسیدن بیمار به بیمارستان و دیگران به کار و زندگی شان شویم تا فقط چای بنوشیم در میان دود و بوغ و آهن و ترافیک و بعد چنین چای نوشیدنی را بزرگداشت نهضت خونینی بدانیم که در آن سرهای بسیار بریده شدند و بدن های فراوان بر خاک غلطیدند برای این که مردمان اصلاح شوند و زندگی شان به سامان آید!
ای مردم! این دو عمل چه سنخیتی با هم دارند؟!

- چرا برای بزرگداشت عاشورا کاری نمی کنیم که امور مردم اصلاح شود، همان گونه که سردار عاشورا می خواست؟!

- چرا برای بزرگداشت محرم نهضتی بر پا نمی کنیم که در طول ماه محرم هر روز یک دروغ کمتر بگوییم؟!

- چرا دست به کاری نمی زنیم که دست افتاده ای را بگیریم، به یاد دستی که بریده شد در آن روز؟!

- چرا مراسمی بر پا نمی کنیم تا اسیرانی را از زندان آزاد سازیم که به جرم‌ ناتوانی محبوسند؟!

- چرا در مسجدی، حسینیه ای، هیئتی، جایی به یاد عاشورا تجمع نمی کنیم تا احقاق حقی کنیم از آن هایی که ظلم بر ایشان می رود و بار ستم می کشند؟!

-  چرا هیچ کس هرگز سخن امیر عاشورا را تکرار نمی‌کند که "زندگی با ظالمان جز‌ مرگ‌ نیست"؟!

بیایید اگر هیچ کدام از این کارها را برای بزرگداشت عاشورا نمی کنیم، پویشی (کمپین) راه بیندازیم که هرگز در این روزها در هیچ ایستگاه کنار خیابانی یک لحظه هم توقف نکنیم و چای ننوشیم مگر این بدعت سخیف ضد فرهنگی از جامعه رخت بربندد!