روش های جهت یابی طبیعی
۱) لانه مورچهها :
که خاکریز لانه آن ها سمت جنوب را نشان می دهد.
۲) خورشید و اجسام :
شئ بلندی را در زمین فرومی کنیم. آخر سایه ایجادشده را علامت میزنیم .
سپس ۲۰ تا ۳۰ دقیقه دیگر مراجعه میکنیم. دوباره آخر سایه فعلی را علامت میزنیم .
دونقطه
را به هم وصل میکنیم .پشت خط می ایستیم. پای چپ را روی علامت سایه اول و
پای راست را روی علامت سایه دوم میگذاریم .روبه روی ما جهت شمال میشود.
۳) تنه درختان بریده شده :
خطوط
درخت را نگاه میکنیم. هرجا که فاصله خطوط به هم نزدیک باشد، سمت شمال و
هرجا که فاصله خطوط از هم دور باشد، سمت جنوب را نسان میدهد.
۴) خزه روی درختان :
آن طرفی که خزه زیاد است، سمت شمال را نشان میدهد
۵) به وسیله ساعت مچی و خورشید
-در هنگام روز ساعت را به طور افقی بگیرید.
-عقربه ساعت شمار را به طرف خورشید اشاره دهید.
-نیمساز زاویه بین عقربه ساعت شمار و علامت ساعت دوازده جنوب را نشان خواهد داد.
جهت یابی در شب :
الف- به وسیله ستاره قطبی ، این ستاره جهت شمال را نشان میدهد.
ستاره قطبی نور زیادی دارد و اطراف آن تا شعاع زیادی ستارهای دیده نمی شود
ب) حرکت ظاهری ماه در آسمان از شرق به غرب است.
ج)
خوشه پروین : دستهاى (حدود ده تا پانزده عدد ) ستاره، به شکل خوشه انگور،
در یک جا مجتمع هستند که به آن مجموعه خوشه پروین میگویند. این ستارگان
در همه حال دُمِ آنها به طرف مشرق است.
د) کهکشان راه شیری توده عظیمی از انبوه ستارگان است که تقریباً از شمال شرقی به جنوب غربی امتداد یافته است.
ه) جهت هلال ماه:
اگر دو نوک(تیری) هلال ماه را بهم وصل کنیم ، حرف p درست شد ، هلال ماه به سمت مغرب است و اگر q درست شد، هلال به سمت مشرق است