از " ترین" پرهیز کن!

از " ترین" پرهیز کن!

دکتر هلاکویی

عزیزم :از " ترین" پرهیز کن ، چرا که خوشبختی جایی هست که خودت را با کسی مقایسه نکنی.
حتی نخواه خوشبخت ترین باشی .
بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواستت تلاش کن.
همین.

یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند "ترین" رفتیم، خوشبختی از ما گریخت. از 19/75 لذت نبردیم، چون یکی 20 شده بود.

از رانندگی با پراید و ... لذت نبردیم، چون ماشین های مدل بالاتری در خیابان ، در حال خود نمایی بود.

از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم، چون مدرک تحصیلی و پول توی جیب او ، کمتر از بسیاری دیگر بود.
همچنین ، از خانه مان ، از شغلمان ، از درآمدمان ، از خانواده و دوستانمان و....

می خواهم بگویم تحت تاثیر آموزه های غلط ، بسیاری از ما فقط به " بهترین ، بیشترین و بالاترین " چسبیدیم ، در نتیجه تبدیل به انسان هایی افسرده و همیشه نالان شدیم.
گاهی زندگی سخت است و گاهی ما سخت ترش می کنیم...
گاهی آرامش داریم, خودمان خرابش می کنیم,
گاهی خیلی چیزها را داریم، اما محو تماشای نداشته هایمان می شویم...
گاهی حالمان خوب است، اما با نگرانی فردا خرابش می کنیم...
گاهی می شود بخشید، اما با انتقام ادامه اش می دهیم...
گاهی می شود ادامه داد، اما با اشتیاق انصراف می دهیم...
گاهی باید انصراف داد، اما با حماقت ادامه می دهیم.... و
گاهی.... گاهی.... گاهی...
تمام عمر اشتباه می کنیم و نمی دانیم یا نمی خواهیم بدانیم...
کاش بیشتر مراقب خودمان, تصمیماتمان و گاهی... گاهی های زندگیمان باشیم... کاش یادمان نرود.... که فقط :
یک بار زنده ایم و زندگی می کنیم....
برای خودت یک دایره اعتماد درست کن ...

آن هایی را که مهم هستند ، بگذار درون دایره، کم اهمیت ترها را روی خط
 و باقی را بیرون از این دایره فرضی تصور کن.
هر وقت کسی حرفی به تو زد که خاطرت رنجید، ببین کجای دایره ات هستند؟؟
جزو افراد مهم اند یا نه فقط هستند !
آیا براستی ارزش دارد از کسانی که برایمان اهمیتی ندارند، برنجیم !؟
چرا بگذاریم آدم های کم اهمیت زندگیمان ، ما را نارحت کنند حتی برای ثانیه ای!؟
 یادمان باشد وقتی دیگران بدانند که نمی توانند ناراحتتان کنند، دیگر تلاشی هم برای ناراحت کردن شما نمی کنند.

این راز آرامش من است دوست خوبم
 یک دایره فرضی ....