«عادت»

«عادت»

عادت ، ناجوانمردانه‌ترین بیماری‌ است ، زیرا هر بداقبالی را به ما می‌قبولاند ، هر دردی را و هر مرگی را.
در اثر عادت ، در کنار افراد ِ نفرت‌انگیز زندگی می‌کنیم ، به تحمل زنجیرها رضا می‌دهیم ، بی‌عدالتی‌ها و رنج‌ها را تحمل می‌کنیم. به درد ، به تنهایی و به همه چیز تسلیم می‌شویم.

عادت ، بی‌رحم‌ترین زهر زندگی‌است. زیرا آهسته وارد می‌شود ، در سکوت ، کم‌کم رشد می‌کند و از بی‌خبری ما سیراب می‌شود و وقتی کشف می‌کنیم که چطور مسموم ِ آن شده‌ایم ، می‌‌بینیم که هر ذرۀ بدن‌مان با آن عجین شده است ، می‌بینیم که هر حرکت ما تابع شرایط اوست و هیچ دارویی هم درمانش نمی‌کند.

(کتاب: «یک مرد» اثر: «اوریانا فالاچی»)

نکته:

بنابراین به هیچ چیز عادت نکنیم به جز این که  عادت کنیم که به هیچ چیز عادت نکنیم.