شهادت دروغ دادن ، ممنوع است.

شهادت دروغ دادن ، ممنوع است.

شهادت در لغت به معنای گواهی دادن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد و در اصطلاح عبارت است از انتقال حقیقت امری از ناحیه‌ی فردی واجد شرایط که آن را دیده و شنیده به قاضی محکمه، به ضرر یکی از اصحاب دعوی به نفع دیگری، با ادای سوگند و التزام به راستگویی.

 

یکی از گناهان بزرگی که در اسلام از آن بشدت نهی شده است، شهادت دروغ یا شهادت به ناحق است و برای آن مجازات های سنگینی تعیین شده است.

 

شهادت دروغ و کتمان حقیقت

 

و دیگری شهادت دروغ و ناحق دادن است که در سوره فرقان می‌فرماید: «...هر کس به دروغ و ناحق شهادت دهد، مومن نیست و مرتکب گناه کبیره شده‌است». و دیگری کتمان شهادت نمودن است در جایی که آبرو و یا جان و یا اموال مومنی در معرض تلف و خطر باشد، چنان که خدای متعال می‌فرماید:«شهادت را مخفی نکنید؛ زیرا هر کس شهادت را کتمان کند، البته به قلب گناه کار است».

در حقوق اسلامی نیز بر ضرورت ادای شهادت تأکید شده است. خداوند در سورۀ بقره می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرماید: «و لا تکتموا الشهادة و من یکتمها فانّه آثمٌ قلبه»

 

( و زنهار ! نباید گواهی بر حق را کتمان کنید و یا این که دیده اید، بگویید ندیده‌ام، که هر کس شهادت را کتمان کند، دلش گنهکار است.)

 

یکی از صفات پسندیده که موافق فطرت و سرشت انسانی است، راستی است و دروغ حرکت در خلاف فطرت انسانی است . از این رو تا موقعی که فطرت باقی است،افراد راستگو هیچ گاه دچار لرزش و لکنت در بیانشان نمی شوند . بالعکس دروغگو وقتی سخن می گوید ،خود را می بازد، بیانش دچار اضطراب می شود و خیلی زود خود را می بازد .

 

امام صادق (ع) می فرماید : برای شناخت خوبی و بدی شخص به طول رکوع و سجودش ننگرید؛ زیرا ممکن است این کار عادتش باشد و اگر ترک عادت کند، وحشت زده می شود؛ ولی به راستگویی و ادا امانتش بنگرید .