تبدیل تهدید به فرصت / عقاب و تندباد

        تبدیل تهدید به فرصت 

 

گفت: خیلی دردآور است!

گفتم : چه چیز دردآور است؟

گفت : چهار ساغت سر جاده منتظر ماشین عبوری بودم . چند لحظه رفتم دستشویی و برگردم ، ماشینی آمد و رفت و من جا ماندم. فرصت ارزشمندی از دستم رفت و معلوم نیست کی دوباره ماشینی در این جاده پیدا شود.

گفتم : عاقلان نه تنها فرصت ها را از دست نمی دهند، که تهدیدها را نیز به فرصت تبدیل می کنند ؛ ولی بی خردان فرصت های ارزشمند را نیز از دست می دهند ، یا بدتر این که فرصت ها را به تهدید تبدیل می کنند.

گفت:  انسان های عاقل که طبیعی است این گونه باشند. بسیاری از حیوانات نیز در بسیاری از موارد به حکم غریزه ذاتی الهی به شیوه شگفت انگیزی تهدیدهای جانفرسا را به فرصت های روح افزا تبدیل می کنند .

 گفتم: مثلا؟ 

گفت : مثل تدبیر غریزی عقاب در برابر طوفان ها و گردبادها .

عقاب و گردباد

عقاب وقتی می خواهد به ارتفاع بالاتری صعود کند،در لبه یک صخره ،به انتظار یک اتفاق می نشیند!

می دانید اتفاق چیست؟

گردبادی که از رو به رو بیاید!

عقاب به محض این که آمدن گردباد را حس کرد،بال های خود را می گشایدو اجازه می دهد باد او را با خود بلند کند.

به محض این که طوفان قصد سر نگونی عقاب را کرد ، این پرنده بلند پرواز ،سر خود را به سوی آسمان بلند می کندو عمود بر طوفان می ایستد و مانند گلوله توپی ،به سمت بالا پرتاب می شود.

او آن قدر با کمک باد مخالف ، اوج می گیرد تا به ارتفاع مورد نظر برسد و آن گاه با چرخش خود به سوی قله مورد نظر ،در بالاترین نقطه کوهستان ،ماوا می گزیند.

به شیوه عقاب برای بالا رفتن دقت کنید.

او منتظر حادثه می ماند.حادثه ای که برای مرغ های زمینی ،یک مصیبت و بلاست.

او منتظر طوفان می نشیند تا از انرزی پنهان در گردباد به نفع خود استفاده کند.

وقتی طوفان از راه می رسد،عقاب به جای زانوی غم بغل گرفتن و در کنج سنگ ها پناه گرفتن ،جشن می گیرد و خود را به بالاترین نقطه وزش باد می رساند و از آن جا سنگین ترین ضربه های گردباد را به نفع خود به کار می گیرد.

عقاب از نیروی مهاجم ،به نفع خویش استفاده می کند و نه تنها از نیروی مخالف نمی هراسد، بلکه منتظر آن می نشیند ؛ چرا که می داند این انرزی پنهان در نیروی مخالف است که می تواند او را به فضای بالاتر پرتاب کند.

منبع: نسرین محمدباقری