نقش مدیر در خلاقیت

نقش مدیر در خلاقیت

در آغاز قرن ۲۱ تغییرات سریع و همه جانبه جهانی آن چنان محیط فعالیت سازمان ها را دگرگون کرده است که سازمان ها و مدیران آن ها برای سازگاری با تغییرات و تحولا ت جهانی مجبورند راه هایی نوین برای اقدامات خود بیابند تا بتوانند در صحنه رقابت داخلی و خارجی باقی بمانند. خلاقیت، فرایندی دارد که در آن راه حل های خلا ق برای مسایل شکل می گیرد. صاحب نظران مختلف فرایندهای گوناگونی برای خلا قیت ارائه داده اند. مراحل مختلف فرایند خلا قیت عبارتند از:
۱) آمادگی
۲) نهفتگی
۳) اشراق
۴) اثبات
اعتقاد بر این است که برای پرورش خلا قیت سه عامل باید تحقق یابد:
۱) مهارت مربوط به خلاقیت
۲) مهارت های مربوط به موضوع
۳) انگیزه درونی
مدیران در پرورش خلاقیت و نوآوری و ایجاد زمینه برای گسترش این ویژگی ها نقش حساس و مهمی دارند.
آنان برای دست یافتن به خلاقیت باید توانایی ترکیب ایده های نو را با روشی مناسب و با حفظ پیوستگی بین ایده ها برای آفرینش و تحقق اهداف و خواسته های سازمان داشته باشند.
موانع خلا قیت: از جمله موانع خلا قیت دو دسته اند:
۱) موانع فرد
۲) موانع اجتماعی
موانع فردی عبارتند از:
۱) ترس از شکست
۲) روگردانی از ابهامات
۳) عادت
۴) نداشتن اعتماد به نفس
۵) عدم انعطاف پذیری
۶) ترس از انتقاد
۷) تمایل به هماهنگی و هم رنگی با جماعت و فقدان تمرکز ذهنی.
و از جمله موانع اجتماعی:
۱) قوانین
۲) نوع شغل
۳) آداب و رسوم
۴) ترس از عدم استقبال اجتماعی
۵) مطابقت.
مدیرانی که کارکنان راکنترل و محدود می کنند، عملکرد خلاق آنان را کاهش می دهند; برعکس آنان که از کارکنان پشتیبانی می کنند عملکرد آنان را تقویت می کنند، زیرا به احساسات و نیازهای آن ها توجه می کنند، آنان را تشویق می کنند تا خواسته های خود را بیان کنند. به ویژه بازخوردهای اطلا عاتی مثبت وامکان پرورش مهارت ها را برای آنان فراهم می کنند. این نوع عملکرد به طور معمول انگیزش درونی را افزایش می دهد و میزان تسلط برخود وابتکار عمل شخصی کارکنان را بالا می برد، اما وقتی مدیران از نزدیک بر کارکنان خود نظارت می کنند و بدون مشارکت آنان تصمیم می گیرند، انگیزش آن ها را کاهش و عملکرد خلا ق آنان را تنزل می دهند.