دانستنی های زندگی
دانستنی های تغذیه،خانه داری،روان شناسی،زناشویی ،تربیتی ،علمی و....دانستنی های زندگی
دانستنی های تغذیه،خانه داری،روان شناسی،زناشویی ،تربیتی ،علمی و....رویکرد بعثتی و رویکرد امامتی
رویکرد بعثتی و رویکرد امامتی
دکتر محسن رنانی عضو هیئت‌علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان:
از دیدگاه برخی عارفان مسلمان،فعالیت‌های یک مومن چه در بعد شخصی و چه در بعد اجتماعی می‌تواند با دو رویکرد انجام شود؛ رویکرد بعثتی و رویکرد امامتی. فعالیت‌های بعثتی پر سروصدا و پر هیاهو و چشم پر کن است، اما خیر آن کوتاه است
و فعالیت‌های امامتی، آرام و بدون جنبه‌های تبلیغی و بی سروصداست،؛ اما عمیق و ماندگار و تاثیرگذار است.
تشکیل
حکومت اسلامی در صدر اسلام اگرچه با سروصدای بسیار و فتوحات قابل توجهی
در ابتدای امر همراه بود، اما عاقبت به دست خلفای بنی‌امیه و بنی‌عباس
افتاد و از مسیر حقیقی خود دور شد و حتی خسارت‌بار شد.
پیامبران و اولیای الهی معمولا جنس کارشان از جنس کار امامتی بوده است و این که از بین ۱۲۴ هزار پیامبر فقط سه نفرشان حکومت تشکیل دادند، به همین معنی است که حرکت انبیا اصالتا برای ایجاد تحولات اخلاقی، رفتاری و فکری آرام و عمیق در جامعه بوده است، نه کارهایی صوری و نمایشی و همایشی.
در
اسلام نیز آنچه باعث زنده نگه‌داشتن اسلام و انتقال آن به نسل‌های آینده
در طول سده‌ها و قرون گذشته شد، نزول قرآن و تربیت ائمه و اولیای الهی
به‌عنوان دو اقدام مهم امامتی پیامبر بود؛ حرکتی که به شکلی آرام، تدریجی و
عمیق، اسلام را در بطن قلوب مردم جای داد و دین محمد (ص) را برای همیشه
ماندگار کرد.
حرکت‌های
صرفا بعثتی که کار عمیق و آرام و خالصانه پشت سر آن ها نباشد، از اساس
محکوم به شکست هستند. قرآن کریم نیز هدف بعثت پیامبران را نه تغییر اجباری
مردم، بلکه انذار و ابلاغ پیام الهی عنوان کرده است و پیامبر اکرم (ص) نیز
هدف خود را به تمامت رساندن مکارم، یعنی فراگیر کردن اخلاق بزرگوارانه و
کریمانه، دانسته است. در حرکت‌های بعثتی، افراد، عموماً تغییر جامعه و جهان
پیرامون خود را به هر شکل ممکن دنبال می‌کنند، هدفی که به علت گستردگی
تبعات آن، برای آن که بی خطا باشد، نیازمند آگاهی‌های فرابشری است وگرنه
خسارت‌بار خواهد بود، بنابراین ما انسان های عادی که معصوم نیستیم و خطا
جزء ذاتی وجودمان است، باید تا حد ممکن از رفتن به سمت حرکت‌ها و اقدامات
بعثتی پرهیز کنیم.
داستان
توسعه در تاریخ یک‌صد سال گذشته در ایران، غریب و افسوسناک است. انقلاب
مشروطه، برنامه‌های نوسازی رضاخان، جنبش ملی شدن نفت و انقلاب اسلامی
ایران، هرکدام به شکل و شیوه خاصی به دنبال مدرن سازی یا تغییر آنی،
لحظه‌ای و یک‌باره در جامعه ایرانی بوده‌اند و نوعی کار بعثتی تلقی
می‌شوند. در حالی که همراه با آن ها کار امامتی آرام و عمیق صورت نگرفته
است ؛ به همین علت ما دوباره به نقطه اول بازگشته‌ایم و مسائل‌مان همچنان
همان‌هایی که بوده باقی مانده است.
Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/946022/#ixzz3ocfmNosR
