شخصیت فرد، سرنوشت او را رقم می زند

شخصیت فرد، سرنوشت او را رقم می زند

اگر رفتار چین و کره شمالی را در صحنه بین‌المللی مقایسه کنید، خواهید دید که اولی ضمن این که دومین کشور هزینه کننده نظامی است، ولی با تولید، کار، زحمت، فکر و همکاری، در پی قدرت است. 

دومی با ادبیات و عملکرد نظامی، در پی اثبات خود است. 

اولی تبلیغ می‌کند که ما برای ۱,۳ میلیارد نفر به دنبال معاش معقول هستیم. 

دومی اصرار دارد راحت پذیرفته شود. 

اولی با قدرت نرم، خود را نشان می‌دهد و تصویر خود را با قدرت سخت شکل نمی‌دهد. 

دومی ظاهراً با قدرت نرم آشنا نیست و با سخت‌افزار می‌خواهد به رسمیت شناخته شود. 

اولی ۳۵ سال زحمت کشید تا به قدرت دوم اقتصادی جهان مبدل شود. 

دومی با ابزار نظامی و کلاهک هسته‌ای در پی کسب احترام است. 

اولی با قدرت اقتصادی، قواعد جدید منطقه‌ای و بین‌المللی طراحی می‌کند. 

دومی چون نمی‌تواند قاعده بسازد، مانع آنچه که موجود است، می‌شود.

افراد، سازمان‌ها، گروه‌ها و کشور‌ها همه شخصیتی دارند که نسبتاً با ثبات است. منظور از شخصیت چیست؟ چقدر حوصله دارند؟ چقدر به دیگران گوش می‌کنند؟ چقدر از یک تا صد یک موضوع را دقیق محاسبه کرده‌اند و نه آن که فقط تا ده بررسی کرده و متوقف شوند. چقدر احساسی و هیجان زده هستند؟ چقدر به تأیید دیگران نیاز دارند؟ چقدر علاقمندند تغییر کنند؟ چقدر زمان می‌برد تا به یک موضوع واکنش نشان دهند؟ می‌شود ده سال، بیست سال و یا بیشتر صبر کرد؟ شاید بتوان گفت این ها مسائل فکری هستند، ولی در عین حال روحیه، درون و مزاج افراد و کشورها را به نمایش می‌گذارند و همه نماد ضرب‌المثل معروف هستند که: Character is destiny.

اما ما در جهانی که زندگی می‌کنیم، مهم‌ترین اصل در شخصیت افراد و کشور‌ها، اصل همکاری است. آن روی سکه همکاری، یادگیری است. دولت کره‌جنوبی، یادگیری، تولید، نوآوری، رقابت، اثرگذاری و همکاری شهروندان خود را اصل قرار داده و با طیفی از روش ها، این خصوصیات را به یک شخصیت تبدیل کرده است. کره جنوبی که بالاترین سرعت اینترنت در جهان را دارد، برنامه ریزی کرده تا پنج سال دیگر (۲۰۲۰)، سرعت اینترنت را هزار برابر کند تا دانلود کردن یک فیلم دو ساعته، یک ثانیه به طول انجامد. شرکت بوئینگ که امسال صد ساله می‌شود، برای هواپیمای جدید ۷۷۷X خود با ۴۰۷ نفر مسافر از طرف شرکت‌های هواپیمایی حوزه خلیج‌فارس، ۹۵ میلیارد دلار سفارش گرفته‌ است. صدها شرکت کوچک و بزرگ باید با هم همکاری کنند تا این هواپیما‌ها ساخته شود. یک شرکت دکوراسیون داخلی در سیاتل با همکاری Nike، متخصصین خواب و مربیان ورزشی، طراحی‌های جدیدی را برای راحتی صندلی‌های هواپیما ارائه نمود، ضمن این که وزن صندلی را از ۱۲ کیلو به ۴,۲ کیلو کاهش داد.

حس و شخصیت همکاری، هماهنگی و تجانس با دیگران قبل از این که در فکر افراد باشد در وجود ناخودآگاه آن هاست. بزرگ ترین سرمایه مردم شرق آسیا، شخصیت همکاری آن هاست که در یک دوره ۲۵ ساله، قدرت مالی جهان را از غرب به آسیا انتقال داده اند. در برابر شخصیت همکاری شرق آسیایی، شخصیت متوسط خاورمیانه‌ای است: شخصیتی که افراد متفاوت از خود را حذف می‌کند. مرتب انسان ها را تقسیم بندی می‌کند. تبعیت افراد را می‌خواهد و نه همکاری با آن ها را. خیلی با توانایی افراد کاری ندارد. به جای آن که از موفقیت دیگران بیاموزد، به طور ناخودآگاه ناراحت می‌شود. شخصیتی که بیرون از خود درپی دلایل ناکامی می‌گردد و عموماً غم‌زده، احساسی، هیجان زده و از همه بدتر عصبانی است. این فضای آشفته باعث می‌شود که درصد قابل توجهی از خشونت، جنگ، درگیری و قتل در سطح جهانی در این منطقه باشد و خارجی ها هم در این محیط آلوده و تقابلی، به دنبال منافع مالی و سیاسی خود بگردند.

پیشرفت، شخصیتی خاص می‌طلبد، کما این که فردی که پرخور است، روزی سه بسته سیگار می‌کشد، حریمی برای خوردن قند و چربی نمی‌شناسد و ورزش نمی‌کند، نمی‌تواند سالم باشد. کانون توسعه‌یافتگی، داشتن یک سیستم است. کانون سیستم، شخصیت همکاری و یادگیری است. پیشرفت و توسعه یافتگی یک جامعه را نمی‌توان خارج از راستگویی و اعتماد به یکدیگر شهروندان آن تصور کرد. تا چنین شخصیتی به صورت سیستمی/ ساختاری و نه گفتاری/ نصحیتی ساخته نشود، سرنوشتی به نام پیشرفت و توسعه‌ یافتگی رقم نخواهد خورد.

                                                                        محمود سریع القلم