خودت وصی خودت باش

خودت وصیّ خودت باش!

حتماً شما هم خام فکر هایی را دیده اید که تصمیم دارند کارهای خوب را فقط پس از مرگ انجام دهند! آنان روز و شب چنان مشغول گرفتاری های مادی و به دنبال جمع آوری بیشتر مال و ثروت هستند که گویی تنها راه خوشبختی و جاودانگی همین است و بس . قرآن حکیم به کسانی که دائم در حال زر اندوزی و شمارش و محاسبه دارایی خود هستند ، هشدار داده است که به ناگاه در چنگال مرگ اسیر شده و در « حُطَمَه» ( جهنم سوزان) جای خواهند گرفت و ما چه می دانیم « حُطَمَه» چیست! آتشی است که خدا افروخته و بر دل ها خواهد نشست. ( 1 )

به راستی مال دنیا برای آسایش تن است یا عمر گرانمایه در خدمت ثروت دنیا؟!

مطمئناً خدای مهربان برای فرزندان ما هم « خدایی» خواهد کرد و نیازی به « ناخدایی» کردن ما نیست . کمی هم به خود برسیم ، به عبادت های عاشقانه ، به خدمت های بی ریا به بندگان خوب خدا ، به دستگیری از درماندگان ، کمک به تهیدستان ، شاد کردن اندوهناک ها ... و در یک کلام به پرواز روح تا قلة بلند وارستگی.

مبادا به وصیت های مبهم و بی ارزش دلخوش کنیم و در این خیال باطل باشیم که فرزندان ما با اجرای وصیت ها نام نیک و عمل صالحی برای ما به ارمغان خواهند فرستاد. هر چه ما برای پدران و مادرانمان کردیم ، فرزندان هم برای ما خواهند کرد !! و تازه اگر بکنند خوشا به حال خودشان.  

   گویند فرزندان کسی خرمنی از خرمای پدر را بین نیازمندان تقسیم کردند. پیامبر اکرم (ص) که از آنجا می گذشت ، نیم مانده ای از خرما را که بر زمین افتاده بود برداشت و فرمود : اگر همین را با دست خود داده بود ، بهتر از خرمنی است که توسط بازماندگانش داد.

از این روست که « باب علم نبی » فرمود : 

  « ای انسان! خودت وصیّ خودت باش و آنچه را که می خواهی دیگران از ثروت تو انجام دهند ، با دست خود انجام ده». ( 2 )

 -------------------------------

1- سورة هُمَزَه ، آیات 1 تا 7 .

2- نهج البلاغه ، حکمت 254.

کشکول مدیریت