بیرون آوردن خلخال از پای زن یهودی، و شلاق خوردن 17 کارگر!

بیرون آوردن خلخال از پای زن یهودی، و شلاق خوردن 17 کارگر!

چند روزی است که خبر آزار دهنده و شرم آور شلاق خوردن 17 کارگر شریف ایرانی در صدر اخبار سایت ها و شبکه های اجتماعی می چرخد.

17 کارگر شریف که با عرق جبین ارتزاق می کنند و در پیشگاه خدا و خلق ارزنده ترین قشر جامعه هستند، به خاطر اصرار بر یک خواسته برحق صنفی و در اعتراض به خودکشی یک همکارشان در آن واحد، اعتراض برحقی به کارفرمای ظالم و قانون شکن خود داشتند، و در پی آن آماجگاه شلاق های بی رحمانه قرار گرفتند.

بی آن که بخواهیم شخصی یا گروهی را زیر سوال ببریم، باید دردمندانه فریاد برآوریم که: ما که ادعای برقراری جمهوری اسلامی را داریم و خود را شیعه حضرت علی(ع) می پنداریم و دم از جامعه علوی می زنیم، آیا آن حضرت که تحمل نظاره بیرون آوردن خلخال از پای زن یهودی را نداشت، این گونه ظلم بر کارگران را بر می تابید؟!

صاحب معدن که یک سرمایه دار بوده است، چنان نفوذی دارد که 17 کارگر را به جرم اغتشاش به محکمه می کشاند و دادگاه تجدید نظر رای صادره شعبه بدوی را تایید می کند.

با شرمساری باید گفت که این کارگران که کارفرمای متخلف با آن ها قرارداد سه ماهه کاری انعقاد کرده بود، فاقد بیمه بوده اند؛ زیرا اگر بیمه بودند، قطعا مشمول بیمه بیکاری می شدند. چرا محکمه عدالت کارفرما را که متخلف اصلی است ،رها می کند و پیکر خسته 17 تن از شریف ترین هموطنان ما را زخم خورده شلاق می نماید؟!

نمی دانم کشوری که خود را تنها کشور شیعه جهان و پیرو علی(ع) می داند، این ننگ را به کجا خواهد برد؟!

بر همه لازم است که بر این ظلم و ستم فریاد دادخواهی برآورند، و بر نمایندگان مجلس لازم تر.
اما متاسفانه به استثنای نمایتده ارومیه، همگان از کنار این فاجعه به راحتی عبور کردند!
کمترین برخورد مجلس بایستی فراخوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی باشد.

علی نظری، سردبیر پایتخت کهن